** به استثنای پژوهش، موضوع آموزش در کجای فعالیت‌ها و برنامه‌های نهاد است و چقدر برایتان در اولویت و اهمیت دارد؟
برگزاری موفق نزدیک به ۱۰ وبینار فراملی و سه وبینار ملی از برنامه‌های دیگر بخش «ارتباطات علمی» است. موضوع این وبینار‌ها خواندن دیجیتال، منابع و اطلاعات مربوط به حوزه سلامت، معرفی کتابخانه‌های عمومی جهان اسلام و موضوعات کتابخانه‌ای دیگر است. کتابداران و مسئولان کتابخانه‌هایی از ایران و عراق سفر‌های متقابل به کشور‌های هم داشته‌اند. تجربه بعدی ما در این حوزه کشور ترکیه است. خود من در ماه گذشته به دعوت «ایفلا» برای شرکت در کارگاه منطقه‌ای آسیا و اقیانوسیه ایفلا، به نمایندگی از نهاد کتابخانه‌ها، به بانکوک رفتم.
** در حوزه پژوهش چه فعالیت‌های کاربردی در این مدت صورت گرفته است؟
قالب اجرای برنامه در این بخش، نشست‌های هم‌اندیشی و برگزاری همایش‌های علمی است. هدف و سعی‌ما این است که این برنامه‌ها تجلیِ همان اهداف کلان پژوهشی باشد که در اول بحث به آن اشاره کردم. به این منظور ارتباط هدفمند با استادان رشته کتابداری و معرفی الزامات و اقتضائات نهاد به آن‌ها و نیز آگاهی از فضای آکادمیک، یکی از برنامه‌های ماست که حتماً به آشنایی بیشتر این دو جهان‌بینی کمک خواهد کرد. نخستین نشست در این حوزه سال گذشته برگزارشد و دومی نیز فردا با حضور استادان دانشگاه‌های مختلف کشور برگزار می‌شود.
آموزش کارکنان نهادی از فعالیت‌های پیوسته و مستمر ماست و ارج و اهمیتش از پژوهش کمتر نیست، اگر بیشتر نباشد. همکاری با بیش از هفت هزار کارشناس و کتابدار، مستلزم آموزش‌های مرتبط و همیشگی در موضوعات مختلف اداری و فرهنگی برای افزایش مهارت و اطلاعات آنان است. بسیاری از این موضوعات آموزشی، ارتباط بسیار مستقیمی با اعضای کتابخانه دارد. این آموزش‌ها طیف گسترده‌ای از موضوعات و مخاطبان را شامل می‌شود.
بنابراین برنامه‌های آموزشی نهاد رویه‌ای مناسبتی ندارد و از اقدامات مستمر نهاد است. فهرست برنامه‌های آموزشی به صورت فصلی مرتب و اجرا می‌شود.
تلاش می‌کنیم پژوهش‌هایمان اعتنا به مسائل کتابخانه‌های عمومی داشته باشد و حلقه‌های مفقوده تحقیق در باب کتابخانه‌های عمومی را پُر کنند. پژوهش‌های ما باید به نیاز‌های واقعی کتابخانه توجه داشته باشد؛ یعنی، به اصطلاح، مسئله‌محور و کاربردی باشد، نه اینکه محصولش فقط انباشت دانش و تولید علم باشد، بلکه گرهی از مشکلات پژوهشی در حوزه کتابخانه‌های عمومی و در نهایت کشور را باز کند. در یک کلام پژوهش‌های ما باید به حوزه عمومی چشم داشته باشد.
طرح دیگر ما اجرای پیمایش «عادت خواندن در ایرانیان» است. براساس این طرح قرار است اطلاعات دقیقی از حوزه خواندن، سنت‌های شفاهی و کتبی، ارتباط آن با سرانه مطالعه در ایران و به کارگیری شیوه‌های نوین آموزشی و تبیین روند‌های خلاقانه در خواندن بررسی شود. پیمایش دیگر، بررسی وضعیت اجتماعی و اقتصادی کتابداران شاغل در کتابخانه‌های عمومی است که با مشارکت خود کتابداران بزودی انجام خواهد شد.
** در ارتباط با اهمیت پژوهش در نهاد کتابخانه‌ها برایمان توضیح دهید. اولویت‌های پژوهشی شما چیست؟
نهاد کتابخانه‌ها سال گذشته در شیراز همایش بین‌المللی «توسعه خدمات کتابخانه‌های عمومی: الگوها، تجربه‌ها و ایده‌ها» را با حضور محققان ایرانی و خارجی برگزار کرد. دومین همایش نیز امسال نیز در مشهد به صورت بین‌المللی و با عنوان «کتابخانه‌های عمومی و کسب و کار‌های کوچک» برگزار می‌شود. علاوه بر این‌ها و به عنوان بخش جنبیِ این همایش‌ها رویداد «جایزه خدمات کتابخانه‌های عمومی» را نیز برگزار کردیم و که سال جاری نیز دومین نوبت آن را برگزار خواهیم کرد.
** برای اجرایی‌شدن این ایده‌ها در زمینه پژوهشی چه فعالیت‌هایی انجام داده‌اید؟
نخست تلاش کردیم ومی‌کنیم که در حوزه مباحث مفهومی و نظری، ادبیات علمی موجود در خصوص مسائل مربوط به کتابخانه‌های عمومی مثل مفهوم «کتاب»، «خواندن»، «مطالعه»، «کتابخانه عمومی» و «خدمات کتابخانه‌های عمومی» را بازتعریف کنیم و خط اطلاعاتی تازه‌ای به پژوهش‌های حوزه کتابخانه اضافه کنیم. لازمه اجرای این ایده، توجه به موضوعات پژوهشی نیازمحور است؛ بنابراین و در همین راستا فعالیت‌هایمان را در قالب چهار دسته «پژوهش»، «ارتباطات علمی»، «انتشارات علمی ـ پژوهشی» و «آموزش» سامان داده‌یم. این دسته‌بندی چهارگانه البته ارجاع به تشکیلات اداری و سازمانی اداره کل پژوهش نهاد نیز دارد.
** نکته پایانی؟
معاون برنامه‌ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور گفت: اولویت پژوهش برای ما با اعتنا به مسائل کتابخانه‌های عمومی، نیاز محور و کاربردی بودن و در نهایت نیز توجه به حوزه عمومی است.
