به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سینما، بزرگترین انقلاب این صنعت، گذار از عالم آنالوگ به دنیای جذاب دیجیتال بود. دیگر خبری از حلقههای فیلم نبود و همه چیز جای خود را به دوربینهایی با حافظههای پرکاربرد بود. دیگر آپاراتچیها کار خاصی برای انجام دادن نداشتند و صرفا با فشردن یک دکمه همه چیز آماده نمایش میشد، یا نرمافزاهای تدوین کارهای نهایی پروسه تولید را بسیار کوتاه و آسان کرده بودند و همین مسئله کمک زیادی به بالا رفتن سرعت تولید آثار و در نتیجه بیشتر شدن فیلمها کرد.
امروز گروههای مختلفی از سینماگران از پیشرفت هوش مصنوعی در این هنر دلهره دارند، مثل فیلمنامهنویسان که به چشم خود دیدند نرم افزار «چت جی پی تی» چطور فیلمنامه یک اثر بلند سینمایی پرفروش را در مدت زمانی کوتاه و بعد از سرک کشیدن در میان منابع نامحدودی که به آنها دسترسی دارد، خلق کرد. یا صداپیشگان که حالا متوجه شدند که تهیهکنندگان با هوش مصنوعی میتوانند هر صدایی را (حتی هنرمندانی که فوت کردند) روی آثار نمایشی خود بگذارند و با تکنولوژیهای جدید حتی صداهای تازه تولید کنند. یا امکان استفاده از بازیگران کهنهکار در نقشهای جوان، اتفاقی که در سالهای اخیر در فیلمهای زیادی رخ داده و بعید نیست حتی تا چند وقت دیگر، شاهد حضور بازیگران درگذشته در فیلمهای سینمایی باشیم، احتمالی که حالا با وجود هوش مصنوعی اصلا دور از ذهن نیست. در چنین شرایطی است که فیلمنامهنویسان اعتصاب کردند و دیگر هنرمندان عرصه سینما هم بعید نیست به این اعتصابات بپیوندند.
__________
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، این روزها صحبت از تکنولوژیهای به روز و جدید، همچون «هوش مصنوعی» به یکی از بحثهای ثابت بین اقشار مختلف تبدیل شده است. اهالی سینما و دوستداران هنر هفتم نیز از این قاعده مستثنی نیستند و روزی نیست که خبری پیرامون پررنگ شدن نقش تکنولوژیهای جدید بر روی پرده سینماها نشنویم. اما چیزی که نباید در رابطه با نفوذ تکنولوژی در سینما فراموش کرد این است که در میان تمام هنرهای هفتگانه، سینما بیشترین همخوانی را با مفهوم تکنولوژی داشته است.
تا پیش از اینکه برادران لومیر سینماتوگراف را اختراع کنند، مهمترین جنبه تکنولوژی در هنر، دوربینهای عکاسی بود، دوربینهایی که توانایی ثبت یک تصویر در ابعاد ثابت را داشتند. اما زمانی که سینما به وجود آمد، دوربینهای عکاسی دیگر حرف خاصی برای گفتن نداشتند. در حقیقت خلقت سینما با تکنولوژی گره خورده و به همین دلیل هربار که در زمینههای فنی، پیشرفتی رخ میدهد، خیلی زود نمودهای هنری آن را روی پرده سینماها میبینیم.
حالا، اما با ظهور «هوش مصنوعی» سینما نیز همچون جنبههای مختلف زندگی مردم با یک شوک روبرو شده است، شوک ناشی از اینکه بسیاری از فعالان حوزه هنر هفتم تصور میکنند با این تکنولوژی جدید احتمالا آنها بیکار میشوند. این ترس خیلی هم بیراه نیست، چون مشاغل فراوانی در سینما وجود داشت که با پیشرفت تکنولوژی یکی یکی از چرخه کار حذف شدند و جای خود را به سیستمها و فناوریهای تازه دادند.
سایه سنگین هوش مصنوعی بر سر سینما
باتوجه به این ورود سینما به عرصه رقابت در هنرهای هفتگانه، خارج از تصور نبود که بپذیریم سینما قرار است هربار با پیشرفتهای بیشتر، مخاطبانش را غافلگیر کند. اولین غافلگیری در این میان اضافه شدن رنگ به تصاویر بود. در روزگاری که تمام فیلمها سیاه و سفید بودند، اضافه کردن سه رنگ اصلی به فیلمها و تماشای آثار سینمایی به صورت رنگی، اتفاقی هیجانی در این صنعت نوپا بود. اما مهمتر از رنگی شدن، اضافه شدن صدای همزمان به فیلمها بود، اتفاقی که در اوایل دهه ۳۰ میلادی رخ داد به معنای واقعی کلمه انقلابی در هنر – صنعت سینما به وجود آورد.
نخستین رگههای تکنولوژی در سینما
__________
فیلمهای سه بعدی و سینماهای مخصوص آن، از محبوبترین سرگرمیهای زیرمجموعه هنر هفتم در دهه اخیر محسوب میشوند
اما موضوعی که نمیتوان آن را کتمان کرد این است که بشر هیچوقت با اعتراض و اعتصاب نتوانسته جلوی پیشرفت تکنولوژی را بگیرد. همانطور که در طول این سالها با پیشرفتهای ریز و درشت اتفاقات مهمی در صنعت سینما رخ داد، برخی بیکار شدند و برخی مشاغل جدید به وجود آمد، در این دوران نیز به احتمال فراوان شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود. سینماگران باید این تغییرات را بپذیرند و به بهترین شکل ممکن در راستای بهتر شدن کیفیت آثار سینمایی خود از آن بهره ببرند.
در طول سالهای اخیر فیلمها و سریالهای زیادی با موضوع تکنولوژی و فناوریهای جدید ساخته شده، فیلمهایی که حتی در خود آنها نیز اثرگذاری پیشرفتهای فناورانه در زندگی آدمها به وضوح پیداست و این نشان میدهد که فیلمنامه نویسان خود سالها پیش چنین اتفاقاتی را پیشبینی کرده بودند. در گزارشهای بعدی پرونده «نفوذ تکنولوژی در هنر هفتم» به طور مفصل به این آثار و میزان اثرگذاریشان در تاریخ سینما میپردازیم.
