مستند لوگا برای مخاطب شگفتی دارد. ماجرا‌هایی که به فکر آدمی خطور نمی‌کند که در واقعیت اتفاق افتاده باشد، توسط روایان مقابل دوربین محسن شیرازی ثبت شده‌اند. زوایای دوربین به مخاطب این را می‌رساند که کارگردان قصد دارد از دل جزئیاتی که مربوط به ابراهیم و جلال و یونس و مابقی هست، نه صرفا روایت بلکه تصویر سختی کشیده بودن آن‌ها را نشان بدهد. در داستان فقط با خطر بین‌المللی دزدان دریایی سومالیایی مواجه نیستیم، بلکه به آسیب‌های وارده بر شغل صیادی و تهدیدات متوجه معشیت مردمان بومی جنوب سیستان و بلوچستان، اشاره می‌شود.
این کارگردان همچنین درباره اهمیت برگزاریِ جشنواره «سینماحقیقت» گفت: «من از هفتمین دوره جشنواره سینماحقیقت حضور دارم و در پروسه ۱۰ تا ۱۲ ساله‌ای که کار مستندسازی انجام می‌دهم، حداقل سه، چهار دوره جشنواره سینماحقیقت را تجربه کرده‌ام. برگزاریِ جشنواره سینماحقیقت نیاز کشور است و اتفاق خیلی خوبی است که این جشنواره در ایران برگزار می‌شود. چرا که این جشنواره بازگوکننده بخشی از چالش‌ها، دغدغه‌ها و مسائل کشورمان است که مستندسازان به این موضوع می‌پردازند و به همین دلیل اتفاق خوبی است که آثار مستند در این جشنواره به نمایش درمی‌آیند. آرزو می‌کنم جشنواره سینماحقیقت هر سال به فعالیتش ادامه دهد.»
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو – فاطمه خلیلی یگانه؛ بازگشت لوگا مستندی است که مخاطب را با خطر دزدان دریایی سومالی بیشتر آشنا می‌کند. صحبت کسانی که روزی اسیر هیولا‌های دریا شدند، باعث می‌شود شما وقتی به صورت‌های آفتاب سوخته‌ی آن‌ها نگاه می‌کنید، تا حدی آن‌ها را بهتر درک کنید.
به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، محسن شیرزایی در مورد مستند جدیدش «بازگشت به لوگا» گفت: «این مستند به قصه چهار ملوان بلوچ در جنوب سیستان و بلوچستان می‌پردازد که به مدت ۶ تا ۷ سال از عمرشان را اسیر دزدان دریاییِ سومالیایی شده‌اند. ما از سال ۱۴۰۰ روی این طرح پژوهش کردیم و سال ۱۴۰۲ وارد مرحله تولید شدیم. به طور کلی ما با ملوان‌ها همراه شدیم تا به این موضوع بپردازیم که در ۶، ۷ سالی که اسیر دزدان دریایی سومالیایی بوده‌اند چه بر آن‌ها گذشته است.»
وی ادامه داد: «بخشی از تصویربرداریِ مستند «بازگشت به لوگا» در بندر کُنارک در سیستان و بلوچستان انجام شد و بخشی از تصاویر هم مربوط به آرشیوی است که مرکز گسترش در اختیار ما قرار داد که تصاویری از سومالی است که شرایط اجتماعیِ کشور سومالی را هم از نزدیک می‌بینیم.»
شیرزایی توضیح داد: «قصه در مستند «بازگشت به لوگا» به گونه‌ای روایت می‌شود که به نظرم مخاطب می‌تواند بنشیند و تا انتها آن را ببیند. یعنی این کشش و جذابیت در داستان و روایت مستند وجود دارد و از نقطه A به نقطه B، قصه به شکل دراماتیک و به ویژه داستان به گونه‌ای رقم می‌خورد که می‌تواند مخاطب را جذب کند. به نظرم مخاطبی که دقیقه اول مستند «بازگشت به لوگا» را ببیند، می‌تواند تا انتها بنشیند و از دیدن یک مستند خوش روایت و قصه متفاوتی که دارد، لذت ببرد و همچنین جذابیت‌های لازم را برای مخاطب خواهد داشت.»
