بازی‌های دیجیتال، ابزار صداخفه‌کن والدین برای کودکان

منبع: https://ana.press/fa/news/809055/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AC%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D8%A8%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B5%D8%AF%D8%A7%D8%AE%D9%81%D9%87%E2%80%8C%DA%A9%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86مدرسی درباره‌ استفاده زیاد بچه‌ها از بازی‌های دیجیتالی اضافه کرد: فضای یک دهه اخیر ما به شدت به بازی‌های دیجیتال گره خورده است و خانواده‌ها از این عرصه به عنوان «صداخفه‌کن» استفاده می‌کنند، کودک هم به عنوان باج از از این بازی‌ها بهره‌مند می‌شود. این  اتفاق موجب می‌شود فرزندان صاحب  اقلیمی مستقل از فضای والدین شوند و به عبارتی در یک عالم دیگر زیست کنند. پس بچه‌های ما رفته رفته صاحب عالمی دیگر می‌شوند و چون دیگر ما دسترسی‌ای به آن عالم نداریم آنها را درک نمی‌کنیم. کودکان هم با این بازی‌ها به برخی از نیازهای عاطفی و هویتی خود پاسخ می‌دهند. این بازی‌ها به دلیل تصویرسازی عمیق‌تر، داستان‌وار بودن و… قوه تخیل را افزایش می‌دهند، تحریک قوای واهمه، قوای ترس، قوای شادی و..‌. هم از دیگر آثار این بازی‌هاست.

والدین عمیق باید ببینند کودک چه کمبودی داشته که به یک بازی علاقمند شده

حامد تأملی ادامه داد: ما تجارب مختلفی را در سنین مختلف کسب می‌کنیم، هرچه این تجربه‌ها غنی‌تر باشد فرآیند یادگیری بهتر خواهد بود. کسب تجربه در دوران کودکی از بستر بازی صورت می‌گیرد چون دید بچه‌ها به فضا، بازی‌گونه است پس اصالت بیشتری به بازی می‌دهد، به همین خاطر تجربه‌‌اندوزی وی نیز در قالب بازی خواهد بود. بازی‌های کودکان سه مرحله دارد؛ اولین  آن بازی‌های تقلیدی است و زیاد به ابزار بازی نیاز ندارد. در مرحله بعدی  آن‌ها همه چیز را نمادین اجرا می‌کنند و ادا درمی‌آورند، آخرین مرحله هم ورود به بازی‌های تخیلی است. تمامی این مراحل به خودی خود یک تجربه جدیدی را برای کودک رقم می‌زند. پس می‌توانیم بگوییم بازی، کودک و تربیت به یکدیگر مرتبط هستند.

تأملی ادامه داد: ما خیلی از والدین را می‌بینیم که رفتن به خانه پدربزرگ و مادربزرگ برای آنان سخت است چرا که می‌ترسند مبادا خللی در فرایند تربیتی که برای فرزندانشان چیده‌اند، وارد شود. اما این هم درست نیست،  هرچند فرایند طبیعی رشد و تربیت خیلی مهم است اما گاهی اوقات مصنوعی زندگی می‌کنیم.

در چهارمین نشست از سلسله نشست‌های «بازی، کودک، تربیت» عوارض استفاده افراطی کودکان از بازی‌های رایانه‌ای بررسی شد.