تئاتر، همچون هوا برای زندگی لازم است

محمود عزیزی، بازیگر، کارگردان، پژوهشگر و مدرس دانشگاه در پیامی به مناسبت فرارسیدن روز ملی هنر‌های نمایشی که هم‌زمان با روز جهانی تئاتر در دنیا برگزار می‌شود؛ پیام تبریکی صادر کرد.

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در متن تبریک محمود عزیزی برای بزرگذاشت روز ملی هنر‌های نمایشی آمده است: روز جهانی تئاتر بر نمایشگران و تماشاگران این فعالیت اجتماعی تاثیرگذار را شاد باش گفته که این فعالیت زیبا را تا به امروز و فردای بشریت پاس می‌دارند و به نمایش معنا می‌بخشند. از دیرباز، موضوع نمایش با زیباشناسی صحنه درگیر بدفهمی‌ها شده است. زمانی گذشت تا قوانین رفته رفته مهر تایید بر ارزشمند بودن این شاهکار خلاقیت انسان در آموزش اخلاق، رفتار و زیبایی را پذیرا شوند هر چند به تناسب گذر زمان فعالان این عرصه هنری از سختی‌های بسیاری عبور کردند و تا امروز جان خسته خود را از کج فهمی‌ها با صبر و حوصله ابتکار و نوآوری هستی خود را حفظ کرده و به امروز رسانده‌اند.

تئاتر چه پدیده‌ای است که در طول تاریخ حضورش همیشه مورد بی مهری و یا ستایش قرار گرفته است؟ شاید به این دلیل که تئاتر آیینه زندگی است و هنرمند تئاتر می‌کوشد تا در این آینه وجهه زیبای زندگی را بنمایاند چرا که تئاتر، پویاست، آموزشگر است، شادی می‌آفریند، سوال مطرح می‌کند و مخاطب را نسبت به شرایط زندگی پرسشگر می‌کند. تئاتر توانسته است با هوشمندی در اشکال مختلف نمایش تن ستمدیده خود را تا به امروز حفظ کنند.

پیام روز هنرهای نمایشی به قلم محمود عزیزی؛

تئاتر، همچون هوا برای زندگی لازم است

اگر تئاتر در دورانی سخت در آتش تنگ نظران پر و بال خود را سوخته می‌بیند. باز همچون ققنوس دوباره بال میابد و به پرواز ادامه می‌دهد و با نمایشی از خیال که هم درام است و هم کمدی بمانند زندگی به حیات خود ادامه می‌دهد. پس بر بال‌های تئاتر بیاندیشید و وارد نمایش خیال‌انگیز شوید خیالی که هم واقعیت است و هم رویا، تئاتر و زندگی لازم و ملزوم یکدیگرند.
روز جهانی تئاتر بر تمام سربازان جان بر کف تئاتر، این سنگر انسان ساز و تماشاگرانش که معنابخش تئاتراند تبریک عرض می‌نمایم. شاد باشید.


منبع: https://ana.ir/fa/news/902999/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%88%D9%86-%D9%87%D9%88%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%84%D8%A7%D8%B2%D9%85-%D8%A7%D8%B3%D8%AA

وقتی صحبت از تئاتر دولتی، ملی، آزاد و … می‌شود باید همواره هوشیار باشیم که این دسته بندی‌ها عامل ایجاد تفرقه میان خانواده بزرگ تئاتر نشود. مرزبندی میان این اشکال مختلف تئاتر امری اجتناب ناپذیر جهت پژوهش است ولی در کل در هر شکل از نمایش نباید دچار مرزبندی، بهره‌های سیاسی و ایجاد تفرقه شود. همینک که این سخنان گفته می‌شود گوش‌هایی مشغول راهی برای حمله هستند تا اصل موضوع تئاتر و روز جهانی تئاتر و روز همبستگی خانواده بزرگ تئاتر را به بیراهه بکشانند چراغ تئاتر همیشه روشن و پر سو است حتی اگر سودجویان سعی دارند گاهی آن را کمسو کنند.

یادآور می‌شوم که در دوران طلایی یونان شخصیت‌های حکومتی اسپانسر تولید نمایش می‌شدند تا از این طریق امتیاز بدست آوردند و نامشان در لوحه‌های تهیه شده برای این منظور ثبت شود. حتی زمانی پیش می‌آمد که به ستارگان تئاتر مسئولیت‌های حکومتی داده می‌شد و این روند را هنوز هم شاهد هستیم.

چه بخواهیم و یا چه نخواهند تا زمانی که انسان هست، نیاز به حضور تئاتر و یا به گفته‌ای این شکل از تظاهرات اجتماعی، امری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود و خواهد ماند از دوران افلاطون تا کنون تاریخ نمایش شاهد نارضایتی از نوع نگاه به جهان هستی را سپری کرده است. در دورانی برای مصادره تئاتر سالن‌های عظیم و با شکوه ساخته شد و از گروه‌های نمایشگر دعوت می‌شد تا در این سالن‌ها نمایش به پا کنند مردم را سرگرم کنند و به توصیف قهرمانان مورد قبول قشری خاص کسب امتیاز فرهنگی و هنری برای آنان بنمایند؛ اما تئاتر همچنان در کنار مردم بوده و خواهد ماند پدیده تئاتر و هنرمندان تئاتر در همیشه تاریخ از دل مردمان برخاسته‌اند و همیشه جایگاه مردمی خود را حفظ و ستایش می‌کنند.

جوامع هوشمند همیشه به ایثار هنرمندان تئاتر توجه دارند و می‌دادند این پدیده تاریخی همچون هوا برای زندگی لازم است. از این سو همیشه شاهد تولید آثار فاخر هستیم که عموم مردم مشتاق تماشای آن است، تئاتر، نوعی سیاست است، اما سیاسی نیست. اگر سیاسی بود عمری طولانی نداشت عمر تئاتر‌های سیاسی مانند گروه‌های سیاسی کوتاه است. ما باید پرهیز کنیم؛ تئاتر سیاسی نشود تا از اهداف خود دور نشود. تاریخ تحولات تئاتر از دوران گذر از آیین تا کنون تئوری‌های عدیده‌ای که برآمده از شرایط جوامع بشری است شکل گرفته که گویای مسئولیت تئاتر در برابر جامعه خود می‌باشد، مسئولیتی که اشتیاق وافر به پویا کردن تماشاگر برای مبارزه علیه نابرابری و اشتیاق به بالا بردن سطح آگاهی مردم مواردی است که همیشه تئاتر را زیر ذره‌بین قدرت‌های سیاسی قرار داده و سعی نموده تا از این توان مقدس به سود خود بهره برند. حال آنکه تئاتر و فعالیت تئاتری برای عموم مردم است و دسته یا گروه نمی‌شناسد. همانطور که شعار یونسکو این بود که «تئاتر پل ارتباطی ملتهاست» برشمرده می‌شد.