حقیقتی از استرالیا روی پرده سینمای ایران

** تمرکز بر مهمترین اتفاقات تاریخی به همراه مستندات

«بیل اونوس» زمانی که ظلم و بیداد سفید پوستان بر علیه بومیان استرالیا را می‌بیند به دنبال راهی می‌گردد تا صدای این ظلم را به گوش جهانیان برساند. از دعوت به اعتصاب و اعتراض گرفته تا تلاش برای مبارزه با قوانین. اما مهمترین اقدامی‌که نتیجه بخش است استفاده از قدرت رسانه است. تا جایی که اونوس فیلمی از حرکات نمایشی بومیان وهمچنین تئاتری را تولید می‌کند که در آن ظلم رفته بر بومیان و بی‌پناهی در مقابل قوانین نژادپرستانه را نشان می‌دهد.

در ادامه از فیلم‌های گم‌شده با هویت نامشخص و بدون یادداشت می‌گوید که گمان می‌رود ساخته بیل اونوس است، اما راوی بدون هیچ شعار یا تهییج غیرواقعی احساسات می‌پرسد چرا باید پدربزرگ او از بومیان استرالیا فیلمی بسازد؟ پاسخ به این سؤال سلسله وار از زبان مستندات تاریخی و مصاحبه با افراد در طول فیلم جاری می‌شود و در نهایت نوه اونوس فیلمی از تئاتر ساخته شده در خصوص مبارزات بومیان را حتی برای بازماندگان بومی استرالیا نیز پخش می‌کند تا به آن‌ها بگوید که چه مسیر دشواری برای آزادی و داشتن حداقل حقوق طی کرده‌اند.

مستند مورگان در ۸۰ دقیقه به دلایلی که ذکر آن خواهد رفت توانسته به شکل جامعی سوژه خود را به مخاطب ارائه کند.

کادر‌های انتخابی مورگان کاملاً واقعی و متناسب با نیاز داستانی است که می‌خواهد مطرح کند. او اولین تصویر را بر روی نتیجه بیل اونوس می‌بندد تا گویای این واقعیت باشد که ثمرات روایت تاریخی او تا نسل امروز تداوم داشته است.

انتهای پیام/