مشکلات دفاتر خدمات مسافرتی را در حال حاضر میتوان به چند بخش تقسیم کرد:
افت و خیزهای کشور در سالهای متمادی، مشکلات اقتصادی و به تَبع آن، حذف سفر از سبد خانوار، دوران جنگ، نا آرامیهای اخیر همچنین بیماری کووید-۱۹، مشکلات و چالشهای زیادی برای دفاتر خدمات مسافرتی به وجود آورد. بسیاری را مأیوس، عدهای را ورشکسته و برخی دیگر از دفاتر را به تغییر شغل واداشت.
در حال حاضر، بیش از چهار هزار دفتر خدمات مسافرتی در ایران فعالیت میکنند و بیش از ۴۵ درصد این دفاتر در تهران حضور دارند. بیشتر این دفاتر به امور روزمره و تکراری مشغولاند و کمتر به استفاده از نوآوریهای جدید، برنامههای خلاقانه و تخصصی روی آوردهاند. اکثریت دفاتر خدمات مسافرتی به جای «تور اپراتوری» در تورهای ورودی، داخلی و خروجی، نقش عاملان فروش خدمات(دلالی) ایفا میکنند.
اما، دفاتر خدمات مسافرتی فعال که به معنای واقعی، بازوی صنعت گردشگریاند در حال حاضر چه مشکلاتی دارند و برای ادامه حیات خود و ادامه تلاش پیشینیانشان چه چالشهایی را باید از سر راه بردارند تا به هویت اصلی خود برگردند؟ دولت به عنوان حامی و وزارت میراث فرهنکی و گردشگری در کسوت سکاندار چه حمایتهایی باید برای صنف گردشگری انجام دهد؟آیا وزارت میراث فرهنگی، انجمنها و اتحادیههای گردشگری هم همانند دیگر ارگانها و سازمانها از صنف خود و فعالان صنف حمایت میکنند؟
* فعال گردشگری
مشکلاتی چون مالیات، ارزش افزوده، جرایم بیمهای، فعالیت افراد و حسابهای کاربری غیرمجاز در فضای مجازی، نحوه فعالیت آژانس (متراژ، ملزم کردن دفاتر به فعالیت در سند اداری، تشکیل انجمنها و تشکلهای مختلف)، بروکراسی پیر و فرسوده اداری در وزارت میراث و سازمانهای تابعه -کمبود شدید نیروهای کارکشته و متخصص در صنعت گردشگری- نظارت نداشتن و کنترل نکردن عملکرد دفاتر همچنین فقدان آموزشهای کیفی لازم در صنعت گردشگری، در این صنعت به چشم میخورد.
معضلات اساسی دیگری مانند ایران هراسی، تبلیغ سفر نکردن به ایران، لغو ورود تورهای مختلف خارجی به کشور، نبود حمایت و مشوقهای دولتی، نیازمند عزم جدی ارگانها و وزارتخانههای کشور است و آژانسهای گردشگری به عنوان یکی از شاخههای گردشگری با این چالشها دست و پنجه نرم میکنند.
بخش اولِ مشکلات داخلی به وزارت میراث فرهنگی، ادارات زیرمجموعه و بخش دیگر از مشکلات به سازمانها و نهادهای مرتبط با فعالیتهای گردشگری منتهی میشود.
4747