همچنین خلبانان شجاع هوانیروز قهرمان هواپیمایی نیروی زمینی ارتش و تیزپروازان نیروی هوایی، تانکهای خط مقدم ارتش عراق که در دشتهای خوزستان همچون سیل حرکت میکردند متوقف و ارتش عراق عملاً در پشت کرخه و امتداد شوش، پادگان حمیدیه و رودخانه کارون و خرمشهر زمین گیر شد در فاصله سالهای ۶۰ تا ۶۴ نیروهای دلاور و جان برکف نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و با پشتیبانی نیروی هوایی و دریایی ارتش سپاه پاسداران و نیروهای بسیجی داوطلب مردمی در عملیات مختلف مانند: ثامن الائمه، طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس ارتش عراق را مجبور کردند با هزاران کشته و زخمی و صدها هزار اسیر و از دست دادن بخش عظیمی از ماشین جنگی خود به پشت مرزهای بین المللی عقب نشینی کند.
دشمن بعضی از شهرها و نقاط استراتژیک را همچون میمک و فکه را حفظ و به سختی از آنها دفاع میکرد. فکه و ارتفاعات مشرف به رودخانه دویرج از جمله نقاط حساس بود که ارتش عراق با سه تیپ کماندویی ارتفاعات دوطرف رودخانه دویرج را تصرف و با احداث سنگرها و کانالهای مستحکم منطقه فکه و راههای تدارکاتی و ارتباطی مرزی را زیر پوشش داشت و تلفات و ضایعات زیادی به نیروهای خودی وارد میکرد. ارتفاع بلند و شیب تند کنارههای رودخانه دویرج و عدم توفیق نیروهای ایرانی در تصرف ارتفاع مذکور باعث شده بود که این ارتفاع به «دیوار مرگ» مشهور شود.