وی با اشاره به تاریخچه سفرهای خود به همراه برادرش(عبدالله) گفت: هدف ما از سفرهایمان مستندسازی، مطالعه و بررسی کشورها، اقوام و قبایل جهان بود، هدف ما گردشگری نبود، اگر میخواستیم سفر خود را با هدف گردشگری انجام دهیم، سفرمان را از مغرب زمین؛ پاریس و لندن آغاز میکردیم.
عیسی امیدوار در این آیین اظهارداشت: این موزه تمامی آثار و دستاوردهای ما که در طول سفرهای خود گردآوری کردیم، نیست بلکه بخشی از آنهاست، وزارت میراث فرهنگی، کاخ سعدآباد و محمد عبدالعلیپور رئیس اسبق این مجموعه محبت کردند و موزه برادران امیدوار تاسیس شد.
اردیبهشت ۱۳۹۴ یونگ هون کواک دبیرکل سازمان شهروند جهانی (WCO) از عیسی امیدوار به عنوان نخستین جهانگرد معاصر ایرانی که پیام صلح جهانی را با ایجاد دهکدهای جهانی برای مردم دنیا به ارمغان آورده است تقدیر و چهارمین مدال شهروندی جهان را به او اهدا کرد. کواک همچنین عیسی امیدوار را به عنوان مشاور خود در ایران برگزید.
شعار برادران امیدوار در سفرهایشان «همه متفاوت، همه خویشاوند» بود. عبدالله در پایان این ماجراجویی کاوشگرایانه ۱۰ ساله در قاره سیاه، جنوبگان (قطب جنوب)، آسیا، قطب شمال، آمریکا و استرالیا، در کشور شیلی ماند و به کار سینما مشغول شد و عیسی به وطن بازگشت.
همچنین «چوب باران (ساز نوازش)» (خاستگاه: آمریکای جنوبی)، «کالترون» (ساز کوبهای – خاستگاه: شیلی، آمریکای جنوبی)، «موت» (ساز زهی- خاستگاه: آفریقا)، «دیجریدو» (ساز بادی- خاستگاه: استرالیا)، «زامپونیا/ سیکا(پن فلوت)» (ساز بادی- خاستگاه: آمریکای جنوبی)، «کانگارارو» (ساز زهی- خاستگاه: نیجریه، آفریقا)، «مبیرا» (خاستگاه: زیمباوه، آفریقا) و «جغجغه»(وسیلهای برای ایجاد ریتم در موسیقی، خاستگاه: پرو، آمریکای جنوبی) از دیگر سازهایی است که در این نمایشگاه ارایه شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نمایشگاه «سفرنامه موسیقایی برادران امیدوار (عیسی و عبدالله امیدوار) دو برادر جهانگرد، پژوهشگر و مستندساز ایرانی و از نخستین جهانگردان ایرانی روز چهارشنبه (ششم مهرماه) همزمان با نوزدهمین سالروز افتتاح موزه آنان در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد و به مناسبت روز جهانی گردشگری با حضور عیسی امیدوار و جمعی از مسئولان فرهنگی افتتاح شد. این نمایشگاه به مدت سه هفته میزبان علاقهمندان است.
بخشی از اقدامات آنان فروش مقالات پژوهشی به شرکت خودروسازی فرانسه (سیتروئن) بود که در ازای آن موفق به خریداری یک دستگاه خودرو ون دوسیلندر و دریافت مبالغ قابل توجهی پول نقد شدند. برادران امیدوار سال ۱۳۴۰ برای اقامتی سه ماهه از اروپا وارد ایران شدند و مرحله دوم سفرهای جهانگردی خود را با خودرو ون دوسیلندر از مرز جنوبی ایران با کویت آغاز کردند؛ سپس با گذر از عربستان سعودی و زیارت کعبه وارد آفریقا شدند.
برادران امیدوار در سفرهای خود همواره از مشاهدات خود تصویربرداری میکردند. فیلمهای مستند آنان در زمان خود از شبکههای تلویزیونی کشورهای گوناگون جهان پخش میشد. در ایران نیز فیلم مستند «عجایب مسافرت برادران امیدوار» دهه ۴۰ در سینماها نمایش داده شد.
در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد موزهای به برادران امیدوار اختصاص داده شده که داشتههای و یادگاریهای خود از ماجراجویی ۱۰ ساله را به نمایش گذاشتهاند و ماجرای این سفرها در کتابی به نام «سفرنامه برادران امیدوار» به قلم عیسی و عبدالله منتشر شده است.
سرانجام این دو برادر با گذر از اقیانوس اطلس وارد اروپا شدند و در اقامت کوتاه خود در اروپا از محل انتشار مقالات پژوهشی مربوط به سفرهایشان و مصاحبه با رسانههای گوناگون اروپایی، منابع مالی موردنیاز برای مرحله دوم سفر خود (به آفریقا) را تأمین کردند.
مرحله نخست سفر برادران امیدوار هفت سال (تا سال ۱۳۴۰) به طول انجامید که در این مرحله با گذر از کشورهای افغانستان، پاکستان و هند به سوی تبت و سپس آسیای جنوب شرقی و استرالیا سفر کردند؛ در ادامه همچنین با گذر از اقیانوس آرام به آلاسکا، آمریکای شمالی، و آمریکای جنوبی رفتند.
به گزارش ایرنا، عیسی امیدوار (۲ دی ماه ۱۳۰۸) و عبدالله امیدوار (۱۳۱۰ – ۲۳ تیر ۱۴۰۱) دو برادر جهانگرد، پژوهشگر، مستندساز و از اولین جهانگردان ایرانی هستند. این دو برادر سال ۱۳۳۳ سفر پژوهشگرانه خود به دور دنیا را با دو دستگاه موتورسیکلت ماچلس ۵۰۰ سیسی از تهران به سوی مرز شرقی ایران با افغانستان آغاز کردند.
سفرنامه موسیقایی برادران امیدوار شامل مجموعهای متنوع از موسیقی مردمی کشورهای برزیل، آنگولا، سیلان، زنگبار، استرالیا (بومی)، افغانستان، پاناما، اندونزی، مالزی، آفریقای جنوبی، تاهیتی، و پیگمه آفریقا است که در این نمایشگاه بخشی از آنها همچون «قیچک» (ساز زهی – خاستگاه: بلوچستان و بخشهایی از شبه قاره هند)، «طبل» (ساز کوبهای – خاستگاه: آفریقا)، «اینگوما» (ساز کوبهای – خاستگاه: آفریقا)، «بوریم بااو» (ساز زهی – خاستگاه: موزامبیک، آفریقا) و «طبلا» (ساز کوبهای – خاستگاه: هند و پاکستان) به نمایش گذاشته شده است.
مهدی زارع مدرس و نوازنده، سرپرست گروه موسیقی سلوک نیز در این نمایشگاه قطعاتی را با ساز قیچک نواخت.
این جهانگرد ایرانی همچنین درباره چگونگی سفر به کشورهای مختلف و زندگی در آنها، تامین هزینه سفر و چگونگی ارتباط و زندگی با اقوام بدوی و فرهنگ و سنتهای آنان مطالبی را بیان کرد.
عبدالله امیدوار یکی از این دو برادر جهانگرد ایرانی که به بیش از یکصد کشور سفر کرده و از آنها فیلم مستند ساخته بودند ۲۴ تیرماه ۱۴۰۱ در شیلی درگذشت.
منبع: https://www.irna.ir/news/84899410/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D8%B4%D8%AF
امیدوار افزود: سفر ما به کشورهای مختلف جهان حدود ۷۰ سال قبل انجام شد، اکنون همه امکانات برای سفر مهیاست و سفر رفتن راحتتر شده است، ما برای این سفر سه سال برنامهریزی و مطالعه کردیم و وسیله ما برای سفر موتورسیکلت بود تا به کورهراه ها دسترسی پیدا کنیم، آن را تجهیز کردم و به همراه برادرم، حدود هفت سال با موتورسیکلت سفر کردم.