ماسیمو اوزانا (Massimo Osanna)، مدیر موزه‌های وزارت فرهنگ ایتالیا، اظهار داشت که چنین کشفی، قطعاً یکی از مهم‌ترین کشفیات زیر آبی حوزه مدیترانه از سال ۱۹۷۲ تا کنون است. طی آن سال، دو تندیس تمام‌قد برنزی برهنه (مربوط به جنگجویان یونان باستان) موسوم به «ریاس» در جنوب ایتالیا کشف شده بود.
اگنیز کارلتی (Agnese Carletti)، شهردار توسکانی، می‌گوید: «این کشف فرصتی به سان کاسیانو می‌دهد که نه تنها فرهنگی و توریستی است، بلکه فرصتی راستین برای تولد دوباره است».
مجموعه مذکور، شامل هزارن سکه و بیش از ۲۴ مجسمه برنزی با قدمت ۲هزارساله است که متعلق به تمدن اتروسکی-رومی هستند.
وزارت فرهنگ ایتالیا گزارش می‌دهد که تعداد بسیاری سکه نیز در این کاوش کشف شده است. تعداد این سکه‌ها در مجموع چیزی حدود پنج هزار سکه طلا، نقره و برنز است.
متعلق به دوران سلطنت آگوستوس و دیگر امپراتوران؛ فلاویوس، تراژان، هادریان و مارکوس اورلیوس.
وزیر فرهنگ ایتالیا، ضمن بازدید از این مکان، اعلام کرد: «این یافته استثنایی، بار دیگر تأیید می‌کند که ایتالیا کشوری با گنجینه‌های بزرگ و منحصربه‌فرد است. طبقه‌بندی تمدن‌های مختلف در فرهنگ ایتالیایی، بی‌نظیر است».
الهه جعفرزاده: این اکتشاف تاریخی و ارزشمند در گرمابه‌ای در یک چشمۀ آب‌گرم در توسکانی رقم خورده است. به باور کارشناسان، اتروسکی‌ها این گرمابه‌ها را در قرن سوم پیش از میلاد در منطقه‌ای واقع در ایتالیای مرکزی، که امروزه با نام «سیِه‌نا (Siena)» شناخته می‌شود، بنا نهاده‌اند.
منبع: ancient
بر اساس گزارش‌ها، این مکان مقدس (که چیزی شبیه به محراب بود)، از قرن سوم پیش از میلاد تا قرن پنجم پس از میلاد فعال و پررونق بوده است؛ اما با گسترش دین مسیحیت، استفاده از این مکان ممنوع شد و متعاقباً این مجسمه‌ها به درون آب منتقل و استخرها با ستون‌هایی آهنی و سنگین مسدود شدند.
پیشکش‌های موجود در جوار این مجسمه‌ها نشان می‌دهد که مردم با اهدای هدیه و نذورات به خدایان، از آنها می‌خواستند تا از طریق چشمه‌های آب‌گرم، بیماران را شفا دهند و سلامتی و تندرستی را به آنها باز گردانند.
اِتروسک، تمدنی است که از حدود سال ۷۰۰ پیش از میلاد تا میانه‌های سده اول پیش از میلاد در شبه‌جزیره ایتالیا دوام داشت و هم‌زمان با شکوفایی امپراتوری روم ناپدید گردید.
در حال حاضر، توسکانی غنی‌ترین محل [از لحاظ حفظ و ذخیره] مجسمه‌های برنزی تمدن اتروسک و روم است که تاکنون در ایتالیا کشف شده است.
این اکتشاف، نشان‌دهنده‌ی بزرگترین ذخایر برنز این دوره در ایتالیاست
مجموعه‌حمام سان کاسیانو دی باگنی (San Casciano dei Bagni) در زمان رومیان، به یک پناهگاه مذهبی پررونق و یک گرمابه‌ی پررفت‌آمد تبدیل شد. وجود استخرهایی با آب گرم معدنی که درحال حباب‌زدن بودند، جلوه‌ای شکوهمند از لحاظ بصری در آن دوران به شمار می‌آمد؛ حمام‌ها از چهار طرف دارای چشم‌اندازی خیره‌کننده با ارتفاعات و توپوگرافی (نقشه‌برداری) متفاوت، فواره‌ها، ستون‌ها و آب‌نماها بودند. بازدید از حمام‌ها و گرمابه‌ها، هنوز هم در دهکده کوچک توسکانی، به عنوان یک جاذبه مهم توریستی محسوب می‌شود.
فرد یا افرادی که این کار را انجام دادند، در واقع به جای تخریب محراب، تحت یک شرایط پنهانی، از آن محافظت کردند! گویی این مکان، در تمام این سال‌ها، گنجینه‌ای در انتظار کشف‌شدن بوده است.
شفا به دست خدایان
پروفسور تبولی، این گنجینه را اینگونه توصیف کرده است: «این کشفی است که تاریخ را بازنویسی می‌کند و بیش از ۶۰ متخصص از سراسر جهان در حال حاضر روی آن کار می‌کنند و درحال مطالعه هستند».
برنزهای یافت‌شده در سان کاسیانو، خدایان اتروسکی-رومی را نشان می‌دهد که در این چشمه‌ی مقدس مورد احترام و عبادت قرار می‌گرفتند. کشف مجسمه‌های برنزی شواهدی را عنوان می‌کنند که خانواده‌های اتروسکی و رومی برای خدایان در مکانی مقدس واقع در چشمه‌های آب معدنی دعا می‌کردند.
این عملیات حفاری در سال ۲۰۱۹، با هماهنگی پروفسور جاکوپو تابولی (Jacopo Tabolli) از دانشگاه اتباع خارجی سیِه‌نا، آغاز شد و منجر به کشف این یافته‌های خارق‌العاده در ماه اکتبر سال جاری گشت.
4747
