امضاکنندگان نامه ایکوم از به خطر انداختن غیرقابل جبران آثار هنری عمیقاً ابراز تأسف کرده و موزه‌ها را مکانی برای «گفتمان اجتماعی» می‌خوانند. مساله‌ای که معترضان و حمله‌کنندگان به این آٍار گویا اعتقادی به آن -گفتمان اجتماعی- ندارند.
در بخشی از بیانیه شورای بین‌المللی موزه‌ها آمده است: معترضان «آسیب‌پذیری» آثار را به طور کامل نادیده می‌گیرند و به این اصل توجه نمی‌کنند که این آثار غیر قابل جایگزینی یا حتی تعویض هستند.
از جمله چهره‌های سرشناسی که این نامه را امضا کرده‌اند می‌تواند به مدیران موزه بریتانیا، لوور، پرادو، گوگن‌هایم، متروپولیتن و… اشاره کرد.
پیش از این، معترضان محیط زیستی، مجموعه تابلوهای مشهور «قوطی‌های سوپ کمبل» اثر اندی وارهول هنرمند نامدار آمریکایی که در گالری ملی استرالیا نگهداری می‌شود را خط خطی کردند.
به گزارش ایرنا؛ اعضای جنبش بریتانیایی Just Stop Oil (استخراج نفت را متوقف کنید) در اقداماتی اعتراضی، دستان خود را به شاهکارهای هنری می‌چسبانند و در تلاش برای تحریک اقدامات اصلاح‌گرانه در زمینه تغییرات آب و هوایی هستند.
اخیرا نیز دو فعال حوزه محیط زیست دستانشان را به قاب دو تابلو نقاشی اثر فرانسیس گویا که در موزه پرادو شهر مادرید کشور اسپانیا نگهداری می‌شود، با چسب چسباندند. همچنین گروهی دیگر از فعالان بر روی شاهکار ونسان ون‌گوگ تابلو «کشاورزان» سوپ نخودفرنگی ریختند. «دختری با گوشواره مروارید»، شاهکار عصر طلایی یوهانس ورمیر در موزه مائریتشویس واقع در لاهه و نقاشی گران‌قیمت «کومه‌ها» اثر کلود مونه نیز هدف معترضان قرار گرفته بودند. حتی «گل‌های آفتاب‌گردان» دیگر اثر مشهور ون‌گوگ نیز در امان نماندند و دو زن با حمله به تابلوی گران‌قیمت «گل‌های آفتاب‌گردان» روی آن سوپ گوجه فرنگی ریختند.