این کارآفرین عنوان کرد: واقعیت افزوده و مجازی در کنار هوش مصنوعی، داده‌کاوی و بلاک‌چین جزو کارافزارهای روز شناخته می‌شود. این فناوری می‌تواند بستری برای معرفی صنایع فرهنگی باشد. من از سال ۹۴ در زمینه واقعیت افزوده و مجازی مطالعاتی داشتم. در گذشته یکسری سرور خارجی بودند که از آنها برای واقعیت افزوده خدمات می‌گرفتند و پس از آن ما تصمیم گرفتیم این کار را در ایران راه بیندازیم که زمان زیادی از ما گرفت و مشکلاتی ایجاد شد، اما در نهایت توانستیم محصول را به بازار ارائه کنیم.
وی گفت: بخش زیادی از این کار با هزینه شخصی خودمان پیش رفته است؛ ، اما مدتی در مرکز رشد بودیم و در نمایشگاه‌های مختلف شرکت کردیم تا اینکه به تدریج توانستیم در بخش‌های مختلف کار خود را توسعه دهیم. اگرچه نمونه خارجی محصولات ما موجود نیست اما در زمینه‌های مشابه آن کار شده بود. مشکل این بود
وی افزود: دولت هم باید در زمینه مالیات و بیمه این گونه شرکت ها دخالت کند. شرکت‌های استارتاپی ممکن است متشکل از یک تا چندنفر باشد که حتی حسابدار ندارند و همه افراد فنی باشند؛ بنابراین، این افراد به فرآیند بیمه و مالیات مسلط نیستند و متأسفانه شرکت‌های بیمه‌ای و مالیاتی، شرکت‌های استارتاپی را به چشم شرکت‌های چندهزارنفره می‌بینند .به همین دلیل این شرکت‌ها برای پر کردن اظهارنامه مالیاتی به شدت با چالش روبه‌رو هستند و مالیات‌هایی بیش از ظرفیت برای آنها تعیین می‌شود. یکی دیگر از مشکلات نیز این است که پس از انجام کار برای سازمان‌ها وصول پول از آنها به دلایل مختلف مثل تغییر مدیر و… سخت می‌شود.
فعال حوزه صنایع فرهنگی در گفت‌وگو با آنا:
بیمه و مالیات؛ دو مشکل مزمن کسب و کارهای فرهنگی
این فعال حوزه صنایع فرهنگی عنوان کرد: اگر کسی قبلا می‌خواست در این رابطه کار کند، باید آبونمان می‌پرداخت، اما الان همه چیز به عهده خودمان است و به دلیل مزیت رقابتی قیمت محصول، استفاده از کارافزار ما در کشور بهتر است.
فعال حوزه صنایع فرهنگی از مزایای استفاده از فناوری «واقعیت افزوده» برای معرفی محصولات این حوزه می‌گوید.
«واقعیت افزوده» بستری مناسب برای معرفی صنایع فرهنگی
بهزاد سامانی، مؤسس و رئیس هیئت مدیره شرکت «بومی سازان فناوری‌های پیشرفته تسنیم» در گفت و گو با خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا درباره حوزه فعالیت‌های این مجموعه گفت: محور فعالیت شرکت ما بر اساس «واقعیت افزوده» است در همین راستا یک نرم افزار و در واقع یک محصول دانش بنیان به نام «آرمکس» داریم. ما از سرویس‌های واقعیت افزوده خارجی استفاده نمی کنیم. افرادی که می‌خواهند واقعیت افزوده را تولید و منتشر کنند و کسانی که قصد استفاده از واقعیت افزوده دارند، می‌توانند از این سامانه استفاده کنند که کاملا داخلی یک محصول جدید دیگر به نام «لوگار» هم داریم که یک کاتالوگ جامع واقعیت افزوده است و امکان نمایش محصول به صورت واقعیت افزوده را دارد.
انتهای پیام/
منبع: https://ana.press/fa/news/809095/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%81%D8%B2%D9%88%D8%AF%D9%87-%D9%81%D8%B1%D8%B5%D8%AA%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D8%B5%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
سامانی افزود: مخاطبان ما عموم مردم هستند، اما محصلان، کودکان و نوجوانان بخش زیادی از مخاطبان ما را تشکیل می‌دهند. قبل از این با چند شرکت دیگر کار کرده بودیم، اما چون دریافت پول از نهادها و شرکت‌ها مشکل است، به این نتیجه رسیدیم که محصولی مجزا را تولید کنیم.
سامانی گفت: استفاده از فناوری در حوزه صنایع فرهنگی هنوز در کشور ما جا نیفتاده است. به همین دلیل استفاده از واقعیت افزوده در مسیر فعالیت‌های فرهنگی نیاز به معرفی بیشتری دارد. از سوی دیگر اغلب کارفر کارفرما چندان تمایلی ندارد که بابت آن پولی بپردازد و شاید پرداخت پول برای بازی‌های رایانه‌ای چندین برابر این هزینه باشد.
وی افزود: ما اولین نرم‌افزار واقعیت افزوده نماز را در سال ۹۷ تولید کردیم که اخبار آن در اینترنت موجود است و بعد از ما افراد دیگری نیز به این حوزه روی آوردند. واقعیت افزوده کاربردهای زیادی در حوزه آموزشی و سرگرمی دارد و این به ذهنم رسید که در فرآیند آموزش برای بچه‌ها جذابیت ایجاد کنیم، چون برای آنها جذاب است که بخواهند نماز را به شکل واقعیت افزوده ببینند. کسانی که نماز را بلد نیستند و نیاز دارند که کسی به آنها یاد دهد، می‌توانند با استفاده از این کارافزار نماز را یاد بگیرند. در ابتدا این کارافزار را تجاری نکردیم، اما در مسابقات کشوری نماز شرکت کردیم و دوسال پیاپی برگزیده شدیم.