
بروزرسانی: 29 فروردین 1404
پنج مرحله ایجاد فرهنگ ایده پردازی
کلید موفقیت در این فرایند عبارتست از در اختیار داشتن ساختار و منابع لازم برای استفاده بهینه از ایده های کارکنان. بدون ایده ها، سازمان ها از مفهوم و هدف تهی می شوند.
\xa0
مرحله ۲: جذب و پذیرش ایده ها؛ این که مدیران اغلب از کارکنانشان می خواهند که در ایده پردازی شرکت کنند، اما محل مناسب را برای این مشارکت فراهم نمی کنند موضوع جالبی است. این محل می تواند محیط الکترونیکی یا یک اتاق جلسات فیزیکی، جلسات حضوری طوفان مغزی یا ترکیبی از هر سه آن ها باشد. هدف، ایجاد فضایی برای دور هم شدن افراد و تبادل ایده هایشان است. هر سیستمی که انتخاب می کنید، باید دسترسی به آن آسان باشد، قادر به دریافت ایده ها باشد و بعد تایید کند که آن ایده ها دریافت شده اند.
مرحله ۱: تحریک خلاقیت، هر کسی صاحب ایده هایی است. اما افراد مختلف دارای انواع متفاوتی از ایده ها هستند. هر انسانی بر اساس موقعیت، تجربیات، برداشت، استعداد های ذاتی و علایقش به ایده ها جلب می شود. افرادی که با دیدن افراد ایده پردازی می کنند اغلب به ایده های شخص محور می رسند. افرادی که محصول محور هستند اغلب صاحب ایده هایی هستند برای حل مشکلات مربوط به محصولات و استفاده از فرصت ها به کار برده می شوند. هر فرد همچنین دارای محرک های ایده مختلف است-رویدادها، فضاها، مشکلات و فرصت هایی که به افراد کمک می کنند تا وارد قلمرو ها خلاق خودشان بشوند.
ایده ها درواقع بذر های ارزش آفرینی هستند. برای رسیدن به یک باغ پر میوه، نیاز به کشتی دارید که از این نوع رشد پشتیبانی کند. خلق یک فرهنگ ایده پردازی درون یک شرکت یا سازمان، ساختار لازم برای تولید مستمر ایده های جدید را پدید می آورد و درواقع از آن ها بهره برداری می کند.
\xa0
نوآوری و ارزش آفرینی به وسیله ایده پردازی به وجود می آید، بنابراین هر شرکتی باید مرتب ایده تولید کند تا بتواند در چشم مشتری ها و سهامدارانش ارزشمند و قدرتمند جلوه کند. این امر مستلزم کسب ایده از منابع متعدد است: کارکنان، مشتری ها، رقبا و مدیران صنایع دیگر.
\xa0
\xa0
مرحله ۵: کمیت، کیفیت؛ کارکنان را به ارائه ایده های بیشتر تشویق کنید. این کار به شکوفا شدن ایده های خلاق کمک می کند. به هیچ وجه ایده ها را قبل از این که بررسی شوند محدود نکنید. پیش داوری ایده ها مثل نظر دادن درباره چیزی است که هیچ درباره اش نمی دانید. وقتی تصمیم می گیرید ایده ای را قبل از این که بررسی شود حذف کنید، با این کار ایده ای که می توانسته به ثمر برسد یا الهام بخش ایده های دیگر شود را حذف کرده اید. در طول ایده پردازی، هیچ ایده ای بد نیست. هر ایده قدمی است به سوی امکانات جدید.
جلسات تیمی برگزار کنید و بیشترین تعداد ایده های تولید شده در یک ماه، بهترین ایده های تولیدشده برای یک مساله خاص، محبوبترین ایده هر ماه را انتخاب کنید. اگر ایده ای در نهایت باعث بهبود فرایند ها شد، هزینه ها را کاهش داد یا توان شرکت را تقویت کرد به صاحبش پول پاداش بدهید. تندیس های ایده پردازی طراحی کنید و هر سال به افراد آن ها را اعطا کنید. این مشوق ها و انگیز ها باید همگان را تشویق کنند تا مشارکت کنند و ایده هایشان را ارائه کنند.
اینجا بد نیست اشاره ای به مختصات و ویژگی های یک فرهنگ ایده پردازی داشته باشم. اول از همه، باید هر چند وقت یک بار ایده هایی که وارد سازمانتان می شوند را بررسی کنید و طوری برنامه ریزی کنید که حداقل ماهی یک بار بتوانید این ایده ها را بررسی کنید. شما باید منشأ و ریشه این ایده ها را ردیابی کنید و باید اطمینان حاصل کنید که ایده های خود درباره مسائل و فرصت های مختلف را حتماً از منابع مختلف کسب می کنید.
\xa0
\xa0
مرحله ۳: انگیزه بخشیدن برای ایده پردازی؛ بعد از این که فضای لازم برای خلق ایده ها را فراهم کردید، یک اقدام کلیدی در این مرحله تعریف مشوق هایی برای ایده پردازی است. تعیین پاداش باعث جاری شدن ایده ها می شود، انگیزه را بالا می برد و ایده پردازی را در اولویت تمام کار های روزمره قرار می دهد. مشوق ها می توانند مادی، مالی یا اجتماعی باشند.
این مراحل به شما کمک می کنند تا یک فرهنگ ایده پردازی درون سازمان خود ایجاد کنید. به این ترتیب می توانید شاهد منافع ناشی از یک فرهنگ ایده پردازی سالم مانند مشارکت بیشتر کارکنان، سازماندهی بهتر، حل مسائل اندیشمندانه، رشد کارکنان، و مزایای بیشتر برای سازمان باشید. ایده پردازی جواب می دهد. به همین دلیل مدیران باید به ایده پردازی درون سازمان های خود بها و ارزش بدهند.