این هنرمند پس از اینکه نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در دهه ۵۰ میلادی در «بوگوتا» برگزار کرد، این شهر را به مقصد اروپا ترک کرد و با سفر به اسپانیا، فرانسه و ایتالیا با هنر کلاسیک آشنا شد. ویژگی مشهور نقاشی‌های او یعنی ابعاد بیش از حد بزرگ سوژه‌ها، نخستین‌بار در سال ۱۹۵۷ و در تابلو نقاشی «طبیعت بی‌جان با ماندولین» دیده شد. مجسمه‌سازی به بخش مهمی از فعالیت هنری «بوترو» نیز تبدیل شد و او در در مرکز ایتالیایی مجسمه‌سازی یعنی «پیتراسانتا» فعالیت کرد.
در «مدئین» که شهر زادگاه «بوترو» است، یک هفته عزا اعلام شده است. رسانه‌های محلی نیز از «بوترو» به عنوان بزرگترین هنرمند کلمبیایی تاریخ یاد کرده‌اند و از وخامت وضعیت سلامت این هنرمند در روز‌های پایانی عمرش به دلیل ابتلا به بیماری خبر دادند. «بوترو» که با لقب «پیکاسو آمریکای لاتین» هم شناخته می‌شد، هنرمند فعالی بود که بیش از ۳،۰۰۰ تابلو نقاشی و ۳۰۰ مجسمه خلق کرد.
«بوترو» که یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان عصر خود بود، بخش قابل توجهی از آثار هنری خود از جمله حدود ۲۰۰ نقاشی و مجسمه را به شهر «مدئین» و چندین اثر هنری دیگر را به «موزه بوترو» در «بوگوتا» اهدا کرد. این هنرمند همچنین در سال ۲۰۰۷، ۲۵ تابلو نقاشی و ۲۲ طراحی خود را به دانشگاه کالیفرنیا اهدا کرد. کارشناسان ارزش کلی آثار هنری اهدا شده او را بیش از ۲۰۰ میلیون دلار تخمین می‌زنند.
