اما؛ کارکرد اصلی ثبت جهانی آثار که بسیاری از سیاستمداران را علاقه مند به این موضوع می کند بعد ازگردشگری این است تا ثابت کنند کشورشان کشوری ریشه دار است و در تاسیس تاریخ بشریت نقش داشته است.اما؛ گردشگری و درآمد زایی مهمترین منفعت از ثبت آثار جهانی است.
۴۷۴۷
منبع: https://www.khabaronline.ir/news/1704222/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%AB%D8%A8%D8%AA-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%B3%DA%A9%D9%88-%D8%A7%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF
اما؛ گذشته از حفاظت میراث فرهنگی که باثبت آن در حافظه جهانی میسر می شود، ثبت جهانی شدن آثار چه منافع و مزایای دارد یا به دیگر سخن چرا اهمیت دارد؟
گذشته از این موارد براساس پژوهش های انجام شده تصویرذهنی گردشگران بین المللی از یک مقصد در تصمیم به سفر، رفتار در حین سفر و قصد انجام سفرهای مجدد را رغم می زند و ثبت یک اثر جهانی در یونسکو به خوبی می تواند برتصویر ذهنی گردشگران تاثیر بگذارد. ثبت یک اثر جهانی می تواند به برندیگ آن مقصد یا کشور منجر شود همانند ایتالیا که با ثبت بیشترین اثار جهانی ، خود را به عنوان صاحب نام در معماری برند کرده است.
ثبت یک اثر جهانی نوعی تبلیغ برای مقصد به حساب میآید و متولیان کشورها سعی میکنند برای جذب گردشگران بیشتر به آن منطقه زیر ساختهای لازم از جمله راههای دسترسی، ارتباطی ، حمل و نقل جادهای ریلی، هوایی، مراکز اقامتی،پذیرایی را به نحو احسن تکمیل و آماده کنند.
امروزه؛ سیاستمدارن و متولیان کشورمان نیز به خوبی اهمیت ثبت جهانی آثار را درک کردهاند و بر تعداد ثبت آثار بیشتر همت میگمارند هرچند که ممکن است دراین بین در ثبت تعدادی از آثار غفلت کنند و مزایای آن را به دیگرکشورها واگذار کنند،اما ۲۴ سال سکوت ایران را تکرار نخواهند کرد.
آگاهی رسانی و اطلاع رسانی به جامعه جهانی سبب افزایش فعالیتهای گردشگری خواهدشد؛امروزه؛ برای گردشگران بین المللی بسیار مهم است که به بازدید از یک اثر جهانی بپردازند. آنها احساسات هویتی خود را در آثار جهانی جستجو میکنند.
چند روز گذشته چهار اثر ناملموس ایران یعنی یلدا، هنر ساختن و نواختن عود،ترکمن دوزی و پرورش کرم ابریشم، در پروندههای مشترک با چند کشور به ثبت جهانی رسید و باردیگر ایران را بر سر زبان ها انداخت. آثار و سایتهایی که در فهرست یونسکو قرار میگیرند براساس کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو متعلق به تمام انسانهای زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص محسوب میشوند دولتها موظف به حفظ و نگهداری از این آثار هستند.
جهانی شدن یک اثر فارغ از حفاظت و نگهداری آن اثر بر جنبه های اقتصادی ،فرهنگی و معرفی اثر تاثیر مستقیم دارد.به طور کلی مزایای ثبت جهانی یک اثر را میتوان در قالب ارتقا و بهبود به هشت گروه «مشارکت علمی و عملی»، «سرمایههای اجتماعی»، «افتخارملی»، «کمکهای مالی و وامهای مشخصه»، «حفاظت از آثار»، «آموزش»، «باززندهسازی و اصلاح شرایط موجود» و «گردشگری» دستهبندی کرد؛ در کنار این دسته بندی ها می توان اعزام کارشناسان متخصص به محوطه ها؛ دریافت کمک های بین المللی و وام های بلا عوض را نیز اضافه کرد.
۲۴ سال سکوت ایران به دلایل انقلاب، جنگ و تبعات ناشی از آن فرصت زیادی را از ایران برای حضور در حافظه جهانی گرفت. ایران سه سال پس از تشکیل کنوانسیون در دومین اجلاس یونسکو در سال ۱۹۷۵ میلادی به همت پرفسور شهریار عدل تنها توانسته بود میدان نقش جهان اصفهان، چغازنبیل و تخت جمشید(پرسپولیس) راثبت جهانی کندوپس از دوره گذار ۲۴ ساله روند ثبت آثار کمی در ایران سرعت گرفته است.
هم اکنون ایران با ثبت ۲۶ اثر ملموس فرهنگی، تاریخی و طبیعی و همچنین ۲۱اثر ناملموس در رتبه نهم جهانی قرار دارد.
کارشناس و فعال گردشگری*
جامعه محلی که بالاترین سهم را میتواند از ثبت جهانی یک اثر داشته باشد با سرریز شدن گردشگران به بهبود اقتصادی دست مییابد و برای فروش محصولات منطقه خودکسب و کارهای کوچک را شکل می دهند و با توزیع درامد، کیفیت زندگی مقصد در بعد اقتصادی و بهداشتی بهبود می یابد؛ و با توجه جامعه جهانی، کارشناسان سعی می کنند به آموزش جامعه محلی در زمینه های فرهنگی و حفاظتی بپردازند و کم کم جامعه محلی ایستا به جامعه محلی پویا تبدیل می شود و چون دیگر جامعه محلی از ثبت جهانی اثر سود می برد به حفاظت ازآن نیز اقدام خواهد کرد.