مزیت جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه امسال
آنا گزارش می دهد؛
پرش از دیوار بلند فیلمسازی با فیلم کوتاه
توضیح دبیر جشنواره سی‌و نهم بین‌المللی فیلم کوتاه درباره انصراف‌ها
سینمای کوتاه ما در سال‌های گذشته با حضور در جشنواره فیلم فجر و تعیین جایزه برای این بخش توانست تا اندازه زیادی خود را به مخاطب و تماشاگر بشناساند، اما در سال‌های اخیر با چالش‌هایی به دلیل شرایطی خارج از حوزه سینما رو‌به رو شده که بد نیست اشاره‌ای به آن کنیم.
در عرصه بین‌المللی بسیاری از کشورهای غربی و اروپایی به بهانه حمایت از مردم ایران تحریم‌های تازه‌ای را شروع کردند که باز هم تأثیر آن روی زندگی مردم مشخص می‌شود. ترکش این اتفاقات علاوه بر اقتصاد و اجتماع، به حوزه فرهنگ هم اصابت کرد و تهیه‌کنندگان سینمایی تصمیم گرفتند تا اطلاع ثانوی فیلمی اکران نکنند و چرخ اقتصاد سینما و اکران نیز نچرخید و راکد ماند. همچنین بسیاری از سلبریتی‌ها هم اعلام کردند در شرایط موجود کار نمی‌کنند. بمباران اخبار بد موجب شد که علاوه بر اخبار موجود، خبرهای دروغ و جعلی هم تولید شود و فضای ذهنی ما را مخدوش‌تر از گذشته کند.
امسال برای اولین‌بار در تاریخ تاسیس انجمن سینمای جوان قرار است سه نفر از فیلمسازان کوتاه جشنواره، به بنیاد فارابی معرفی شوند تا برای ساخت فیلم بلند داستانی حمایت شوند. امسال برگزیده جشنواره فیلم‌کوتاه تهران، به‌طور خودکار در رقابت اسکار شرکت داده خواهد شد. امسال رویکرد جشنواره و به‌طور کلی خود انجمن، تنوع ژانرها و قصه‌گویی شده است.
انتهای پیام/
منبع: https://ana.press/fa/news/810153/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%DA%A9%D9%88%D8%AA%D8%A7%D9%87-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%87%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
شاید مهم‌ترین ویژگی این دوره از جشنواره حضور فیلم‌هایی با رویکرد دوره جدید انجمن سینمای جوان در مورد فیلم کوتاه و مقوله ورود به ژانر (گونه) است. چه‌این نوع نگاه به فیلم کوتاه را قبول داشته باشیم یا نه، با بازبینی فیلم‌های رسیده همین اعلام حمایت از ژانر، نگاه فیلمسازان کوتاه و معدود تهیه‌کنندگان آن را به ساخت فیلم‌هایی متفاوت با آنچه تاکنون روی پرده این جشنواره سینمایی دیده‌ایم چرخانده است. شاید تا پیش از این ترس ورود به این مقوله یا هر دلیل دیگری باعث می‌شد، اما به تدریج با گستردگی فیلم‌های متفاوت مواجه شویم.
هر اتفاقی که در جامعه میفتد، تبعاتی دارد که به سرعت روی تمام ابعاد اجتماعی از جمله فرهنگ و هنر تأثیر می‌گذارد. در جریان فیلم کوتاه هم با برگزار نکردن جشنواره مشکلی برطرف نخواهد شد. شاید تنها راه حل مواجهه با این شرایط قدری تأمل و سعه صدر درباره جریان جاری و آگاهی و سواد رسانه‌ای نسبت به اتفاقات روز است تا بتوانیم خط سیر ذهنی مناسبی را برای ذهن خود تعیین کنیم؛ چرا که هرگونه واکنش احساسی موجب سوءاستفاده خواهد شد.
سینمای کوتاه در دوسال گذشته درگیر بیماری کرونا بود و کلیدواژه همه امور اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی «فاصله» بود، باید فاصله می‌گرفتیم تا سالم می‌ماندیم. در چنین شرایطی نفس برگزاری تمام جشنواره‌ها از جمله جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه که جوهره‌اش تجمع و تضارب آرا محسوب می‌شود، زیر سؤال می‌رفت. پس از آن نیز، امسال بعد از گذران تابستانی طولانی منتظر شروع فصل خنک پاییز و جنب و جوش بیشتر برای گذران شب‌های طولانی بودیم که ماجرایی اجتماعی (فوت مهسا امینی) گلوی تمام ابعاد اجتماع را به سختی فشار داد.
در میان تمام رویدادهای سینمایی که هرسال برگزار می‌شود، جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران جایگاه ویژه‌ای دارد؛ چون رد پای بسیاری از فیلمسازان حال حاضر سینمای بلند که بعدها توانستند برای خود صاحب جایزه در جشنوار‌ه‌های مختلف شوند، در فیلم کوتاه دیده می‌شود. بهرام و بهمن ارگ با فیلم بلند «پوست» و سعید روستایی با فیلم بلند «متری شیش و نیم»، فیلم اکران نشده «برادران لیلا»، شهرام مکری با فیلم بلند «ماهی و گربه» و حسین نمازی با فیلم بلند «شادروان» از جمله کارگردانانی هستند که کار خود را از سینمای کوتاه شروع کردند.
در چنین شرایطی اخباری به گوش رسید که بعضی از هنرمندان همچون فردین خلعتبری (آهنگساز)،حسن حسینی (منتقد)، پویان صدقی(فیلمساز) و حمید نجفی راد (تدوین‌گر) که قرار بود در این رویداد نشست آموزشی برگزار کنند به دلیل آنچه شرایط خاص عنوان شده از همراهی و شرکت در این رویداد انصراف دادند.
وی خاطرنشان کرد: سیاست ما این بود که به این آثار بهای بیشتری بدهیم و گفتیم هیأت انتخاب خواهیم داشت و به انتخاب آنها احترام می‌گذاریم و این تلاش را کردیم که سلایق مختلفی در جشنواره حضور داشته باشد.
سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با همه اما و اگرها کار خود را آغاز کرد.