یک کتیبه سنگ گور جدید در صخره‌های نقش رستم کشف شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، ابوالحسن اتابکی (پژوهشگر آزاد) گفت: دفن مردگان در شکاف سنگ‌ها یا صخره‌ها به این دلیل بود که علمای زرتشتی در دوره ساسانی بر این باور بودند که دنیای درون خاک دنیایی تاریک و اهریمنی است و به همین سبب از قرار دادن مردگان در خاک امتناع می‌کردند.
صخره‌های نقش رستم از دیر باز جایگاه تدفین‌های متنوعی از دوره ساسانی مربوط به بهدینان زرتشتی بوده که در این مکان می‌زیسته‌اند. دلیل تنوع و گستردگی این تدفین‌ها، جمعیت فروان شهر استخر (زادگاه آیینی پادشاهان ساسانی بوده) که در فاصله نزدیکی از صخره‌های نقش رستم واقع شده است و به همین خاطر مردمان شهر استخر و روستای اطراف آن، اجساد مردگان خود را به شیوه‌های رایج آن زمان در درون گودال‌های ایجاد شده در سنگ یا صخره‌ها دفن می‌نمودند.
منبع: https://www.iribnews.ir/fa/news/3718498/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%DB%8C%DA%A9-%DA%A9%D8%AA%DB%8C%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D9%86%DA%AF-%DA%AF%D9%88%D8%B1-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D8%AE%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85
به گفته اتابکی، کاتب این سنگ نوشته تلاش کرده تا به وسیله یک شی نوک تیز، متن کتیبه را بروی صخره، به خط پهلوی کتابی در شش سطر حجاری نماید. ترجمه این کتیبه بدین شرح است:
«این دخمک را برای روان خویش فرمود کرد (ساخت) او را بهشت جاودان بهر باد (باشد)».