کهنه‌قلعه ملی ریگان تعیین عرصه شد

وی افزود: این مجموعه تاریخی از جمله منابع فرهنگی ناشناخته‌ای بوده که در سال‌های اخیر با فعالیت باستان‌شناسان در معرض شناخت و معرفی قرار گرفته است و خوشبختانه مردم منطقه، شورا و دهیاری روستای میرآباد خواستار حفاظت از آن به عنوان میراثی برای حال و آینده هستند.

زارع تصریح کرد: این محوطه با وجود اهمیت فراوانی که دارد متاسفانه بخاطر عبور جاده آسفالت ریگان-فهرج در اوایل دهه ۱۳۷۰ به شدت آسیب دیده و قسمت‌های مهمی از آن تخریب شده است؛در سال‌های اخیر نیز شرکت گاز استان کرمان آسیب جبران‌ناپذیری به قسمت‌هایی از این میراث ملّی وارد کرده است.

به گفته سرپرست هیئت باستان‌شناسی، دو مجموعه معماری ستون‌دار نیز در این محوطه وجود دارد که مصالح همه بناها از خشت و چینه است و اغلب پس از متروک شدن زیر خاک و بادرفت مدفون شده‌اند.

سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: مسئولان و مقامات منطقه نیز به مسایل میراث‌فرهنگی علاقه‌مندند و در عین حال، هنوز آگاهی عمیقی درباره ضرورت توجه به ارزش‌های میراث‌فرهنگی و بهره‌گیری از آن برای برون‌رفت از مشکلات منطقه وجود ندارد.

وی با بیان‌ اینکه محوطه کهنه‌قلعه میرآباد سکونت گاهی مربوط به دوره ساسانی و اسلامی است و حدود ۱۲ هکتار وسعت دارد افزود: این محوطه شامل چند پشته بوده که بیشترین ارتفاع آن‌ها از سطح زمین‌های مجاور حدود ۳ تا ۳.۵ متر است.

به گزارش ایرنا از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، شهرام زارع سرپرست هیئت باستان‌شناسی اعلام کرد: محوطه کهنه‌قلعه میرآباد در شرق روستای میرآباد امامقلی در شهرستان ریگان و دهستان ناصریه بخش گُنبَکی در استان کرمان واقع شده است.

زارع گفت: یک بنای بزرگ در مجموعه وجود دارد که ممکن است قلعه یا کاروانسرا بوده باشد و کاربری آن هنوز مشخص نیست.

وی افزود: این لطمات جبران‌ناپذیر است و البته به سبب ناآگاهی رخ داده است، اما انتظار می‌رود وزارت راه و شرکت ملّی گاز برای جبران مافات و به نحو مقتضی در چارچوب مطالعات نجات‌بخشی و باستان‌شناختی و اقدامات حفاظتیِ مربوط به پژوهش و حفظ این اثر ملّی مشارکت کنند.

زارع اظهار داشت: در برنامه یاد شده به‌منظور رفع خطر و تأمین حمایت‌های قانونی و همچنین برای پیگیری برخی پرسش‌های پژوهشی، تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در دستور کار قرار گرفت و با ایجاد ۱۹ گمانه آزمایشی حدود عرصه محوطه مشخص شد که البته باید پس از تدوین گزارش و نقشه‌های مربوطه فرایندی را برای انجام ارزیابی‌های لازم توسط مراجع میراث طی کند.

وی افزود: در سال ۱۳۹۷ پرونده ثبتی این محوطه تهیه شده بود که به همت کارشناسان ثبت اداره کل میراث‌فرهنگی استان کرمان و دفتر ثبت آثار تاریخی در تهران نهایتاً در سال ۱۳۹۹ به شماره ۳۳۰۶۲ در فهرست آثار ملّی به ثبت رسید.

این باستان‌شناس افزود: شهرهای حاشیة کویر متأسفانه از هر حیث مهجور هستند و به رغم غنای فرهنگی و وجود آثار متعدد تاریخی نسبت به مدیریت منابع فرهنگی اقدام قابل توجهی در این مناطق صورت نگرفته است.