خاطره‌ای از شهید دیده‌ور به روایت برادر شهید: «من خودم آن شب سرباز ایشان بودم. در آن عملیات ایشان فرمانده بودند و قبل از حمله گفتند زمانی که حمله می‌کنید اگر برادرتان هم تیر خورد و افتاد متوقف نشوید و عبور کنید و به سوی دشمن حمله کنید. توی گردان ما تنها کسانی که دو برادر بودند ما بودیم. می‌دانستم منظور ایشان با من است. خود ایشان جلوتر از همه حمله کردند و دو گلوله به ایشان اصابت کرد. یکی به گلو و دیگری به کتفش و وقتی افتادند کلاه خودشان را کشیده بودند روی سر و صورتشان که بچه‌ها چهره ایشان را نبینند. ما هم حمله کردیم و برگشتیم بعد از برگشت متوجه جراحت شدیم و با آمبولانس ایشان را به بیمارستان منتقل کردیم که در همان که ایشان در همان بیمارستان به شهادت رسیدند.»
