وی با بیان اینکه استفاده بذری از منطقه‌ای در منطقه دیگر با ملاحظات فراوانی روبه‌رو است، گفت: تاکید و تلقی ما از مسئله اکولوژیست این است که هر گونه‌ای در همان منطقه از نظر تأیید و تکثیر آن در طبیعت مورد حمایت قرار گیرد و اگر در این فرایند بتوانیم از ظرفیت تعاونی‌ها و جوامع محلی استفاده کنیم، یک معیشت و بهبود در شرایط خشکسالی نیز فراهم کرده‌ایم.
منبع: https://www.imna.ir/news/637536/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7%DB%8C-%DB%B8%DB%B5-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%87%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%82%D8%B7%D9%87-%D8%B9%D8%B7%D9%81%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D8%B2-%D8%A8%D8%A7
مدیرکل امور بیابان سازمان منابع طبیعی کشور با اشاره به گونه‌های بومی سده‌ها و هزاران سال گذشته در هر منطقه‌ای که می‌تواند با بالاترین حد سازگاری در مقابل خشکسالی‌ها تاب‌آور باشد، اضافه کرد: استفاده از سبد متنوع بذرهای مختلف محلی به جای یک یا دوگونه درختی، استانداردسازی، فرآوری و نحوه جمع‌آوری این گونه‌ها موضوعاتی است که بخش خصوصی با ورود مناسب و شناسنامه‌دار کردن آن‌ها می‌تواند در فعالیت‌های بیابان‌زایی کمک‌رسان باشد.
اثرات مخرب طوفان‌ها و خشکسالی‌های متوالی زنگ خطر تقابل با بیابان‌زایی
وی احیای ۸۵ هزار هکتار از بیابان‌های ایران را نقطه عطفی در طرح‌های مقابله با بیابان‌زایی دانست و افزود: سرمایه‌گذاری‌های مشارکتی به دلیل ارتباط معنادار با زنجیره‌های تولید و اقتصاد، پایدارتر و اثربخش‌تر است و می‌توان از این ظرفیت مغفول استفاده مناسب‌تری داشته باشیم.