سندی که برای شهید حسین خرازی حجت شد+ صوت منتشرنشده

سردار شهید حسین خرازی در سال ۱۳۳۶ در اصفهان به دنیا آمد. او در ابتدای پیروزی انقلاب با عضویت در کمیته دفاع شهری اصفهان به حراست از جاده‏‌های حساس شهر مشغول بود. سپس یک سال پس از انقلاب، همزمان با توطئه گروهک‌‏های ضدانقلاب در گنبد و ترکمن صحرا، به آن منطقه اعزام شد و به فرماندهی نیرو‌ها در یکی از محور‌های منطقه پرداخت و سپس چندین ماه در منطقه کردستان در راه دفاع از کیان اسلامی جانفشانی کرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آنچه در ادامه می‌شنوید، صوتی منتشرنشده از شهید حسین خرازی فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین (ع) است. او در جمع همرزمانش از چرایی تبعیت و اطاعت از ولایت فقیه گفت.

سندی که برای شهید حسین خرازی حجت شد+ صوت منتشرنشده

شهید حسین خرازی، همزمان با آغاز جنگ و سقوط خرمشهر به خوزستان اعزام شد و در منطقه خط شیر، فرماندهی نیرو‌های بسیج در مقابله با قوای متجاوز بعث را برعهده گرفت، عملیات‏‌های فرمانده کل قوا، ثامن‌الائمه، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، خیبر، بدر، والفجر ۸ و کربلای ۴ و ۵ صحنه‏‌های فراوانی از رشادت‏‌ها، ابتکار، خلاقیت و حسن فرماندهی این سردار رشید اسلام بود.

* فرمانده اصلی شهید حسین خرازی که بود؟

شهید حسین خرازی در عملیات خیبر در اسفند ماه سال۱۳۶۲ دست راست خود را در راه خدا تقدیم کرد. سرانجام این سردار رشید اسلام در جریان عملیات بزرگ کربلای ۵ در حالی که فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین (ع) را برعهده داشت، در هشتم اسفند ماه سال ۱۳۶۵ بر اثر اصابت ترکش به قلبش به فیض عظیم شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپرده شد.


منبع: https://snn.ir/fa/news/1063472/%D8%B3%D9%86%D8%AF%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%AD%D8%AC%D8%AA-%D8%B4%D8%AF-%D8%B5%D9%88%D8%AA-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%B1%D9%86%D8%B4%D8%AF%D9%87و بدانیم که فرمانده اصلی ما خداست و ما از کسانی اطاعت و ولایت می‌کنیم که زیر امر خدا و مجری احکام الله باشد و در حال حاضر امام ما یک همچین نقشی را دارد و مسأله ولایت‌فقیه و اطاعت از ولایت‌فقیه خصوصاً برای ما افراد نظامی که ما را رهبری می‌کنند، ما را فرماندهی می‌کنند بر ما فرض و واجب است و ما انسان‌ها با توجه به آیه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنوا أَوْفوا بِالْعُقودِ»، تعهد بسته‌ایم، عقد بسته‌ایم، قرارداد بسته‌ایم که بر سر این ولایت باشیم و به زندگی خودمان ادامه بدهیم و مرگ خودمان هم از ولایت بگیریم و سندیت و حجتی باشد برای ما در قیامت.