در ادامه به پنج مرحله اصلی ایجاد یک فرهنگ ایده پردازی اشاره می‌شود:
مرحله ۴. اطلاعات دادن به افراد؛ وقتی که مساله خاصی را برای حل شدن مطرح می‌کنید، بهترین ایده‌ها را از کارکنان خود دریافت می‌کنید. یکی از اشتباهاتی که مدیران اغلب مرتکب می‌شوند این است که به کارکنان خود می‌گویند: «ایده‌هایت را بگو!» بدون این که توضیح بیشتری بدهند. در این شرایط کارمند‌ها از خود می‌پرسند ایده برای چه؟ برای دریافت بهترین ایده‌ها، باید مشکلات و مسائل را روشن کنید تا آن‌ها بدانند باید درباره چه ایده پردازی کنند. هرچه چارچوب و داده‌های بیشتری داده شود، ایده‌های کارکنان بهتر خواهد بود. اجرای این سیستم به شناسایی مشکلات مغفول مانده توسط کارکنان کمک می‌کند. آن‌ها می‌توانند مشکلات و فرصت‌هایی که نادیده گرفته شده اند را شناسایی کنند و برای ایده پردازی به گروه معرفی کنند.
جلسات تیمی برگزار کنید و بیشترین تعداد ایده‌های تولید شده در یک ماه، بهترین ایده‌های تولیدشده برای یک مساله خاص، محبوبترین ایده هر ماه را انتخاب کنید. اگر ایده‌ای در نهایت باعث بهبود فرایند‌ها شد، هزینه‌ها را کاهش داد یا توان شرکت را تقویت کرد به صاحبش پول پاداش بدهید. تندیس‌های ایده پردازی طراحی کنید و هر سال به افراد آن‌ها را اعطا کنید. این مشوق‌ها و انگیز‌ها باید همگان را تشویق کنند تا مشارکت کنند و ایده هایشان را ارائه کنند.
این مراحل به شما کمک می‌کنند تا یک فرهنگ ایده پردازی درون سازمان خود ایجاد کنید. به این ترتیب می‌توانید شاهد منافع ناشی از یک فرهنگ ایده پردازی سالم مانند مشارکت بیشتر کارکنان، سازماندهی بهتر، حل مسائل اندیشمندانه، رشد کارکنان، و مزایای بیشتر برای سازمان باشید. ایده پردازی جواب می‌دهد. به همین دلیل مدیران باید به ایده پردازی درون سازمان‌های خود بها و ارزش بدهند.
نوآوری و ارزش آفرینی به وسیله ایده پردازی به وجود می‌آید، بنابراین هر شرکتی باید مرتب ایده تولید کند تا بتواند در چشم مشتری‌ها و سهامدارانش ارزشمند و قدرتمند جلوه کند. این امر مستلزم کسب ایده از منابع متعدد است: کارکنان، مشتری ها، رقبا و مدیران صنایع دیگر.
هیچ چیزی بدتر از دریافت یک ایده و بعد نشان ندادن هیچگونه واکنشی به صاحب ایده نیست. اگر این کار را نکنید باید صد درصد مطمئن باشید که آن کارمند دفعه بعد دیگر ایده خود را مطرح نمی‌کند. چرا باید این کار را بکنند، وقتی که دیده یا شنیده نمی‌شوند؟ این بدین معنا نیست که باید هر ایده‌ای که دریافت می‌کنید را اجرا کنید. درواقع، ایده‌ها باید ارزیابی، طبقه بندی و در صورت امکان با ایده‌های دیگر ترکیب شوند و بعد اجرا شوند.
کلید موفقیت در این فرایند عبارتست از در اختیار داشتن ساختار و منابع لازم برای استفاده بهینه از ایده‌های کارکنان. بدون ایده ها، سازمان‌ها از مفهوم و هدف تهی می‌شوند.
تحقیق دیگری نیز نشان داد که هر کارمند هر روز به طور متوسط با ۸ تا ۱۰ ایده جدید سر کار می‌آید، که این ایده‌ها می‌توانند به بهتر شدن کار این افراد کمک کنند. این بدین معنا است که صدهاهزار ایده بالقوه در هر سازمان وجود دارد که آماده این هستند دیده، آزموده، توسعه داده و اجرا شوند-ایده‌هایی که درست دور و بر شما هستند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، بر اساس تحقیق انجام شده توسط مؤسسه IdeaScale در سال ۲۰۲۰، میانگین ارزش هر کارمند بر مبنای ایده‌های مصرف نشده‌اش، ۱۲۳۷ دلار است.
مرحله ۳: انگیزه بخشیدن برای ایده پردازی؛ بعد از این که فضای لازم برای خلق ایده‌ها را فراهم کردید، یک اقدام کلیدی در این مرحله تعریف مشوق‌هایی برای ایده پردازی است. تعیین پاداش باعث جاری شدن ایده‌ها می‌شود، انگیزه را بالا می‌برد و ایده پردازی را در اولویت تمام کار‌های روزمره قرار می‌دهد. مشوق‌ها می‌توانند مادی، مالی یا اجتماعی باشند.
ایده‌ها درواقع بذر‌های ارزش آفرینی هستند. برای رسیدن به یک باغ پر میوه، نیاز به کشتی دارید که از این نوع رشد پشتیبانی کند. خلق یک فرهنگ ایده پردازی درون یک شرکت یا سازمان، ساختار لازم برای تولید مستمر ایده‌های جدید را پدید می‌آورد و درواقع از آن‌ها بهره برداری می‌کند.
مرحله ۲: جذب و پذیرش ایده‌ها؛ این که مدیران اغلب از کارکنانشان می‌خواهند که در ایده پردازی شرکت کنند، اما محل مناسب را برای این مشارکت فراهم نمی‌کنند موضوع جالبی است. این محل می‌تواند محیط الکترونیکی یا یک اتاق جلسات فیزیکی، جلسات حضوری طوفان مغزی یا ترکیبی از هر سه آن‌ها باشد. هدف، ایجاد فضایی برای دور هم شدن افراد و تبادل ایده هایشان است. هر سیستمی که انتخاب می‌کنید، باید دسترسی به آن آسان باشد، قادر به دریافت ایده‌ها باشد و بعد تایید کند که آن ایده‌ها دریافت شده‌اند.
اینجا بد نیست اشاره‌ای به مختصات و ویژگی‌های یک فرهنگ ایده پردازی داشته باشم. اول از همه، باید هر چند وقت یک بار ایده‌هایی که وارد سازمانتان می‌شوند را بررسی کنید و طوری برنامه ریزی کنید که حداقل ماهی یک بار بتوانید این ایده‌ها را بررسی کنید. شما باید منشأ و ریشه این ایده‌ها را ردیابی کنید و باید اطمینان حاصل کنید که ایده‌های خود درباره مسائل و فرصت‌های مختلف را حتماً از منابع مختلف کسب می‌کنید.