دولت سوئد فوراً رویه اسلام ستیزانه خود را تغییر دهد

اقدام اخیر دادگاه سوئد مبنی بر صدور مجوز برگزاری تجمعی برای آتش زدن قرآن کریم مقابل مسجد اصلی استکهلم به بهانه آزادی بیان، بار دیگر از اسلام ستیزی آشکار دستگاه‌های دولتی و امنیتی این کشور اروپایی پرده برداشته است. چنین اقدام وقیحانه‌ای در ایام عید سعید قربان، منجر به خشم و تاثر مسلمانان دنیا گردیده است.

بدیهی است که اسلام هراسی و قرآن ستیزی نظام‌مند و وقیحانه طراحی شده در نظام تصمیم سازی و سیاستگذاری کشور سوئد نهایتا باعث توسعه «نفرت پراکنی» در این کشور شده و به زیان دولت ونهاد‌های امنیتی سوئد است. تغییر رویه موجود و جایگزین نمودن آن، با رویکردی سازنده و تعامل گرایانه در قبال جهان اسلام می‌تواند صلح و عدالت را به ارمغان آورد.


منبع: https://snn.ir/fa/news/1083548/%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D8%B3%D9%88%D8%A6%D8%AF-%D9%81%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%8B-%D8%B1%D9%88%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%AF%D9%87%D8%AF

مقامات سوئدی از آتش زدن کتاب آسمانی و مقدس مسلمانان تحت عنوان «آزادی بیان» یاد کرده و در مقابل، اعتراض نسبت به این اقدام موهن و غیر قابل تحمل را مصداق نقض آزادی بیان قلمداد می‌کنند! این همان تناقض هدفمند و کاملا آگاهانه‌ای است که سال‌هاست جریانات آشکار و پنهان قدرت در غرب در صدد تثبیت آن بر آمده‌اند.

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی قویا اهانت صورت گرفته علیه قرآن کریم در سوئد را محکوم می‌کند و از این دولت می‌خواهد ضمن جلوگیری از برگزاری تجمع قرآن ستیزان در نخستین و حداقلی‌ترین گام، از مسلمانان سرتاسر دنیا بابت عبور از خطوط قرمز اعتقادی و تحریک عواطف آن‌ها عذرخواهی کند.

بدون شک ملت‌های مسلمان حفظ قداست قرآن کریم را خط قرمز خود دانسته و هیچ گاه در برابر اقداماتی موهن مانند آنچه در سوئد رخ می‌دهد سکوت نخواهند کرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجت‌الاسلام محمدمهدی ایمانی‌پور، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در محکومیت هتک حرمت به ساحت مقدس قرآن در سوئد، بیانیه‌ای صادر کرد که بدین شرح است:

بسمه تعالی

بر هیچ کس پوشیده نیست که کلید واژگانی مانند «آزادی بیان» و «حق ابراز عقیده» در غرب، به جای آنکه در مسیر صیانت از انسانیت، اخلاق و حقوق بشر، مورد استناد قرار گیرد به دستمایه و بهانه‌ای در ستیزه جویی با این اصول و مبانی مبدل شده است.