تا که به خواری نرسی در گناه
از دل خود هر دم خاری بکن
ذکر تو رفته‌ست به ماچین و چین
نام تو پیچیده به ملک ختن
از دل محراب برون می‌زنم
مست سوی میکده خواهم شدن
باز که من این همه دورم ز خویش
کیست برونم برد از خویشتن؟
در دل من کیست به جوش و خروش
کاین همه دُر ریخته است از دهن
جز تو که ام حسن و زینبی
نیست زنی شهره به خُلق حَسن
تن تتنا گویم و تن بگسلم
تا رهم از این تن و از تن تتن
دوست تو را حضرت پروردگار
دشمن تو کیست؟ همان اهرمن
تا سخن از ستر و عفاف شماست
گل به تنش کرده یکی پیرهن
ای دلکم تا کی باشی به بند؟
وز دلکان تا کی گویی سخن؟
علیرضا قزوه/ دی ماه ۱۴۰۱
از صدف خاک برونی چو ماه
ماهی و پنهان شده‌ای در کفن
گر نشوم خاک شهیدان تو
تیغ جنون! گردن من را بزن
سنت اسلام همان مهر توست
مهر تو آداب و رسوم و سنن
یاد تو مهری است به هر خانه‌ای
نام تو ماهی است به هر انجمن
دست بگیر از من،ای ماه ماه
داده تو را لطف سخن، ذوالمنن
ظن و گمان، پی به تو هرگز نبرد
ای زن پاکیزه پاکیزه ظن
خسته ز محرابم و از میکده
کیست یکی دست بگیرد ز من؟
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، علیرضا قزوه، شاعر، نویسنده و مروج زبان فارسی در قصیده‌ای به مدح و منقبت صدیقه طاهره، حضرت زهرا سلام‌الله علی‌ها پرداخته و قصیده را با عنوان «سنت اسلام همان مهر توست» در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است.
گر وطنی هست مرا کوی توست
ما که غریببم، غریب وطن
نام تو را گفتم و گل شد دهان
ای گل نام تو گلاب سخن
مفتعلن مفتعلن خوانم و
از همگان دل بربایم به فن
باد، سر کوی تو، چون بگذرد
کیست؟ یقینا که سهیل یمن
سیده هر دو جهان! ماه حُسن!
مادر سادات و حسین (ع) و حسن (ع)