و پشتهاى شما از بار گناهانتان سنگین است، پس با طول دادن سجدههاى خود، آنها را سبک کنید، و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود، سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمىکند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب] میایستند، آنان را با آتش، هراسان نمیسازد.
پس گفتند: اى پیامبر خدا! همهی ما توانایى این کار را نداریم!
به یتیمان مردم محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند.
در هنگام نمازها، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید، که آن هنگام (وقت نماز)، برترینِ ساعتهاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مىنگرد و هر گاه با او مناجات کنند، پاسخشان مىدهد و چون او را صدا بزنند، جوابشان مىگوید و چون او را بخوانند، اجابتشان مىکند.
و هر کس در این ماه، شرّ خود را [از دیگران] باز دارد، خداوند در روز دیدارش، غضب خویش را از او باز خواهد داشت.
و هر کس در آن، آیهاى از قرآن تلاوت کند، پاداش کسى را دارد که در ماههاى دیگر، ختم قرآن کرده است.
پیامبر صلى الله علیه و آله و سلّم فرمودند:
و هر که در این ماه، یتیمى را گرامى بدارد، در روز دیدار، خداوند گرامىاش خواهد داشت.
ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شدهاید.
نفَسهایتان در آن، تسبیح است، خوابتان در آن، عبادت، عملتان در آن، پذیرفته و دعایتان در آن، مورد اجابت است.
اى مردم! جانهاى شما در گرو کارهاى شماست، پس با آمرزش خواهىِ خود، آنها را آزاد سازید.
و هر کس در آن بر من زیاد صلوات فرستد، خداوند در روزى که وزنۀ اعمال، سبک مىشود، وزنۀ اعمال او را بیفزاید.
و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت.
اى مردم! در این ماه، درهاى بهشت بازند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نبندد. و درهاى دوزخ بستهاند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نگشاید. و شیطانها در بندند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما مسلّط نسازد.»
و هر که در آن به خویشاوند خود نیکى کند، در روز دیدار، خداوند با رحمتش به او نیکى خواهد کرد. و هر کس در آن از خویشان خود ببُرد، خداوند در روز دیدار، رحمتش را از او قطع خواهد نمود.
زبانتان را نگه دارید، چشمهایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، بپوشانید.
پس با نیّتهاى راست و دلهاى پاک، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزهدارىِ آن و تلاوت کتاب خویش، توفیقتان دهد، چرا که بدبخت، کسى است که در این ماه بزرگ، از آمرزش الهى محروم بماند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حضرت امام رضاعلیه السّلام از پدر گرامی خود و او از پدران بزرگوارش، و آنان هم از امیرالمؤمنین علی علیه السّلام نقل کردهاند که یکی از روزهای آخر ماه شعبان و در آستانۀ ماه رمضان پیامبر خدا، خطاب به ما، خطبۀ مهمی خواندند و فرمودند:
گوشهایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست، فرو بندید.
اى مردم! هر که از شما در این ماه، روزه دارى را افطار دهد، پاداش او براى آن، نزد خدا، آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست».
اى مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه، نیکو سازد، براى او وسیلۀ عبور از صراط خواهد بود، در آن روز که گامها بر صراط مىلغزد.
با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید. به نیازمندان و بینوایانتان صدقه دهید.
«اى مردم! همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روى آورده است؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماههاست و روزهایش برترین روزها، شبهایش برترین شبها و ساعاتش برترین ساعات است.
و هر کس در آن، نماز مستحبّى بخواند، براى او دورى از آتش، نوشته میشود. و هر کس واجبى را در آن ادا کند، پاداش کسى را دارد که هفتاد واجب را در ماههاى دیگر، ادا کرده است.
«خود را از آتش نگه دارید، هر چند با یک دانه خرما؛ خود را از آتش نگه دارید؛ هر چند با یک جرعه آب.
از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید.
به بزرگان خود احترام و بر کوچکهایتان ترحّم و به بستگانتان نیکى کنید.