«لم یزرع» به چاپ چهارم رسید/سیاهی جنگ از زاویه دید آغازگران آن

محمدرضا بایرامی که از نویسندگان عرصه ادبیات دفاع مقدس به شمار می‌رود در این رمان استیصال انسان در مقابله با پدیده جنگ را به زیبایی به تصویر کشیده است. او انسان‌هایی را به تصویر می‌کشد که از طرفی در مواجهه با جنگ وجه انسانی زندگی خود را به کلی از دست داده‌اند و از سوی دیگر انسان‌هایی را تصویر می‌کند که جنگ اجازه چشیدن طعم شیرین زندگی را از آنها گرفته و به استیصال کشاندتشان.

منبع: https://snn.ir/fa/news/1082555/%D9%84%D9%85-%DB%8C%D8%B2%D8%B1%D8%B9-%D8%A8%D9%87-%DA%86%D8%A7%D9%BE-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D8%A7%D9%88%DB%8C%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D9%86

رمان «لم‌یزرع» سیاهی جنگ از زاویه نگاه افرادی را به تصویر کشیده است که خود آغاز کننده این رویداد بوده‌اند. محمد رضا بایرامی همچنین سعی کرده به نوعی مظلومیت شیعیان عراقی در طول هشت سال دفاع مقدس را نیز به تصویر بکشد. شیعیانی که اگر در جنگ حضور داشتند ناچار از فشار حزب بعث بوده و اگر حضور نداشته‌اند نیز زندگی و عرصه چنان بر آنها تنگ می‌شده که توان فکری و جسمی برای زندگی باقی نمی‌مانده است.

داستان این رمان از چند زاویه دید بهره می‌برد. راوی اصلی رمان سربازی جوان با نام سعدون است که از شیعیان دجیل است و دلباخته احلی دختری از اهل سنت این منطقه است و سنت‌های قبیله‌ای اجازه وصلت به آنها نمی‌دهد. سعدون در بن بست این رویداد تصمیم می‌گیرد داوطلبانه عازم جبهه شود و این آغاز فرجامی عجیب برای اوست، فرجامی که برخلاف تصورش نه در جبهه که در زادگاهش که از آن فراری شده رقم می‌خورد.