** نمایشنامهای که حال خوب تماشاگر را تضمین میکند
وی ژانر این کار را هم کمدی و هم درام به شمار آورد و گفت: تلاشمان این است که تماشاگران چند دقیقهای از زندگی خود جدا شده و احساس خوبی را تجربه کنند؛ یعنی در کنار اینکه میخندند به فکر هم فرو بروند. همه دکور و اکسسوار این کار مینیمال است، مثل استفاده از بادکنکهای چند رنگ که روی زمین چسبیده یا بخشی روی سقف آویزان شده، یک چمدان که مثلا زندگی شان در آن خلاصه شده است. در برخی از بادکنکها پَر قرار گرفته و در پرده آخر توسط بازیگران ترکیده و َپرها روی صحنه پخش میشود.
ذاکری در این باره توضیح داد: بنابراین از ابتدای زندگی تا پیری این دو بازیگر برای تماشاگر در قالب صحنههای مختلف با فراز و نشیبهای طولانی اجرا و روایت میشود. نکته جالب این است که نقش خانم بازیگر که خودم هم آن را بازی میکنم یک شخصیت امید دهنده در برابر مردی است (احسان فلاحیان) که مدام پا پس میکشد. در نهایت عکس پیری هر دو شخصیت نمایش داده میشود که با یک شعر زندگی شان به پایان میرسد.
بازیگر و کارگردان نمایش «آوایی در زندگی دور دست» گفت: تلاش کردیم نمایشنامهای پرریتم و هیاهو برای مخاطب آماده کنیم تا چند دقیقهای هم که شده از زندگی خود جدا شده و حال خوبی را تجربه کنند.