مدیر شبکه رادیویی فرهنگ، «آموزش» و «پژوهش» را مهمترین رکن برای تقویت جریان مستندسازی در رادیو دانست و گفت: همیشه ترویج و تقویت در کنار هم به موازات جلو برنده یک موضوع هستند. بی شک آموزش مهمترین رکن رکین جریان مستند سازی برنامه‌های رادیویی است همچنین منابع مالی متناسب با پروژه در نظر گرفته خواهد توانست موانع را مرتفع کند.
وی در پاسخ به این سوال که روند رو به رشد جشنواره‌های رادیویی را چگونه ارزیابی می‌کنید گفت: جشنواره‌های رادیو در این سه دهه از نقاط قوت و ضعف‌های متعدد و مختلفی برخوردار بوده‌اند. آنچه که باید در این باره بیشتر درباره آن مدّاقه کرد انتخاب برنامه‌های متناوب پخش شده بر روی آنتن و جدول برنامه‌های شبکه است، چرا که مقوله «برنامه‌سازی» و «جشنواره‌سازی» در تعامل با یکدیگر هستند.
مدیر شبکه رادیویی فرهنگ محذوف بودن قالب «گزارش» از برنامه‌های رادیویی را یکی از عوامل مهم دانست که باعث شده کمتر به ساختار مستند در رادیو شود وگفت: عنصر گزارش جای خود را در دهه‌های اخیر به «قالب مصاحبه» داده است و به همین خاطر مستند سازی رو به فراموشی رفته است. البته در این چند سال اخیر این نقص با توجه به قالب مستند وبا رویکرد جشنواره مستند با عنوان پژواک به تکاپوی قابل توجهی راه پیدا کرده است.
وی درباره انتظارش از یک مستند رادیویی گفت: درونمایه مستند بر اساس پژوهش است. یک گزارش تحقیق شده خواهد توانست جانمایه یک مستند مناسب رادیویی را متصّور شود. عنصر خیال در رادیو از مهمترین عناصر تشکیل دهنده با مخاطب است و زمانی که یک مستند رادیویی به هدف اصلی خود که تحقق پیام اصلی گزارش تحقیق شده اش می‌باشد می‌رسد؛ آن مستند موفق است و در حوزه انتقال پیام توانسته به خوبی به جایگاه خود که اثر گذاری است برسد.
مدیر شبکه رادیویی فرهنگ در پاسخ به این سوال که چه پیشنهادی برای بین‌المللی شدن جشنواره پژواک دارید گفت: بین‌المللی بودن جشنواره مستند و حضور برنامه‌سازان خارجی خواهد توانست در تبادل آراء و افکار و مدل برنامه سازی مستند در عرصه بین‌الملل اثربخش باشد. بدون شک شنیدن آثار خارجی در آشنا شدن با شیوه برنامه‌سازی آن‌ها و معرفی برنامه‌سازان ایرانی به دنیا نقش مهمی را رقم زند.
