پخش مستند «سکوت طولانی» که در دو شب گذشته (یکشنبه و دوشنبه) روی آنتن شبکه مستند رفت اگرچه اقدامی به موقع و قابلتقدیر است، اما کاش پخش این مستند با اطلاع رسانی و تبلیغات بیشتری صورت میگرفت تا تعداد بیشتری از مخاطبان امکان تماشای آن را پیدا کنند به ویژه این که زمان پخش آن نیز تقریباً با زمان پخش مستقیم مسابقات فوتبال جام جهانی در ساعات پایانی شب همپوشانی داشت.
«سکوت طولانی» ساخته زندهیاد ابراهیم اصغرزاده است. وی متولد ۲۹ بهمن ۱۳۴۶ شهر مشهد است که در میانه دهه ۱۳۶۰ به آموزش تخصصی عکاسی و خبرنگاری حرفهای در روزنامه قدس میپردازد. وی تا پایان جنگ برای آن روزنامه عکاسی کرده و در سال ۱۳۶۸ در دانشگاه هنر تهران در رشته فیلمسازی پذیرفته میشود.
انتهای پیام/
منبع: https://ana.press/fa/news/817455/%D8%B9%D8%A8%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%DA%A9%D9%88%D8%AA-%D8%B7%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%DA%86%D9%85-%D9%88-%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D9%85%D9%84%DB%8C
حضور تیم ملی ایران در مسابقات امسال جام جهانی با زمینهها و شرایطی کاملاً متفاوت از سالهای پیش رقم خورد. ورای مسائل فنی و ساختاری، وقوع اغتشاشات اخیر و نا آرامیهایی خیابانی که در فضای اجتماعی به تشدید برخی دوقطبیها و شکافها انجامید، گریبان تیم ملی و بازیکنان آن را نیز گرفت. به این ترتیب هر اقدام، موضعگیری، اظهارنظر و حرکتی از سوی بازیکنان و اعضای کادر فنی نیز در پرتو همین دو قطبیها تعریف شد.
بابک، جوانی که از حدود ۱۵ سال پیش از تاریخ ساخت این فیلم از ایران خارج شده، علاقه زیادی به تماشای مسابقات فوتبال ایران دارد و به همین منظور علاوه بر حضور در محل تمرین تیم ملی فوتبال در شهر «ئیسنژو» فرانسه، با هواداران سایر تیمها نیز گفتگو کرده و نظر آنها را درباره تیم ملی و مسابقات جام جهانی میپرسد. با این حال او حسی غریب نسیت به ایران دارد. بابک با وجود علاقه فراوان به دیدن دوباره ایران و به تعبیر خودش رسیدن به ریشهها، دچار تردیدهای جدی است و این تردیدها را صمیمانه با دوربین و مخاطبان در میان میگذارد.
«سکوت طولانی» میتواند سندی محکم بر علاقه ایرانیان درهر گوشه جهان به این آب وخاک باشد؛ علاقهای که با همه گستاخیها، خیانتها و دستاندازیها همچنان برقرار است و برقرار خواهد بود. تماشای این مستند در این روزهای خاص میتواند علاوه بر یادآوری خاطرات شیرین، دلگرمی بیشنر مردم و فوتبالدوستان را نیز به همراه داشته باشد؛ بنابراین میتوان این پیشنهاد را به معاونت سیما داد که بازپخش این مستند قدیمی، اما دیدنی را در این شبها در جدول پخش خود بگنجانند تا ان شاالله با پیروزی و صعود تیم ملی ایران به دور دوم جامجهانی همه بار دیگر شاهد یکپارچگی ایرانیان سراسر جهان حول محور فوتبال باشیم.
** یادگار هنرمند فقید برای شبهای جام جهانی
این فیلم مستند نقش فوتبال در همبستگی ملی را آشکار میکند. شخصیت اصلی این فیلم که بنابر دلایلی از ایران به فرانسه مهاجرت کرده، به واسطه فوتبال و مسابقات جام جهانی فوتبال بار دیگر با وطن و زادگاهش آشنا شده و بدان تعصب پیدا میکند.
اصغرزاده در تعدادی از فیلمهای ابراهیم حاتمیکیا همچون مهاجر، موج مرده، روبان قرمز، بوی پیراهن یوسف، از کرخه تا راین و خاکستر سبز به عنوان دستیار کارگردان حضور داشت. ضمن این که او در دو فیلم مهاجر و از کرخه تا راین تجربه حضور در جلوی دوربین حاتمیکیا را نیز پیدا کرد و در خاطر بینندگان ماندگار شد.
این مستند را چند بار دیگر هم پخش کنید!
در این میان، فضاسازی این رسانهها و عوامل شکست خورده داخلی و خارجی آنها علیه نمادهایی همچون پرچم و سرود ملی ایران، آنقدر چرک، گستاخانه و همراه با پردهدری بود که نمیتوان در هیچ یک از مقاطع تاریخی پس ازانقلاب اسلامی مشابهی برای آن یافت. گواه آن که در بسیاری از رقابتهای ورزشی که خارج از کشور حتی در کشورهای اروپایی یا ایالات متحده برگزار میشد، خیل عظیم ایرانیان با تفکر، سبک زندگی و سلایق سیاسی متفاوت همواره نسبت به سرود و پرچم به عنوان دو نمادی که شناسنامه ایرانیان است احترام میگذاشتند.
** پرچمی که همیشه و همه جا قابل احترام است
شاهبیت رسانههای مخالف و جنجالسازان فضای مجازی نیز این بود که تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی نماینده حکومت ایران بوده و نسبتی با مردم ندارد. در نتیجه، طرفداری و حمایت از این تیم بیهوده است و از آن مهمتر احترام به نمادهایی همچون خواندن سرود ملی، پرچم ایران و شادی پس از گل هم نشانه خیانت به مردم معرفی میشد! این گزارههای غلط با موجسازی گسترده در فضای مجازی و رسانههای معاند پیگیری شد و فشار فراوانی را به بازیکنان تیم ملی وارد آورد، به گونهای که به اعتقاد برخی کارشناسان بخش عمدهای از بازی آشفته و دست و پا بسته تیم ملی که به باخت دور از انتظار و سنگین ۶ بر دو مقابل انگلستان انجامید ناشی از همین فشارها بود.
حتی اقلیتی از وابستگان به گروهکهای سیاسی معاند که با پرچم ایران بدون نشان جمهوری اسلامی داخل یا اطراف ورزشگاه حضور داشتند نیز جرات جسارت به پرچم و سرود ملی ایران را نداشتند؛ مگر در موارد خاص و انگشتشماری که آن هم با تقبیح سایر ایرانیان به حاشیه میرفت و دیده نمیشد. نمونه روشن این علاقه به پرچم و ریشههای هویتی را میتوان در یک فیلم مستند دید که بازپخش آن روی آنتن شبکه مستند رفت. مستندی که اگرچه پیش از این هم بارها پخش شده بود، اما دیدن دوباره آن با توجه به شرایط این روزها و شبها لطف دیگری داشت.
مستند «سکوت طولانی» ساخته ابراهیم اصغرزاده تصویری جذاب از عشق ایرانیان سراسر جهان به پرچم و سرود ملی ایران به بهانه جام جهانی است.