سیدحکیم بینش ۲۶ اسفند ۱۴۰۱
کاج.ها شاعرند
می‌شود شعر یک بهانه مرا
تا که بنویسم از «دو کاج» بلند
با «محبت» گذاشتی به سرِ
شعر امروز ما تو تاج بلند‌ای که عمری معلمی کردی
حرفِ تو زمزم محبت بود
باز طفل گریز پای دلم
جمعه‌ها آدم «محبت» بود
«در کنار خطوط سیم پیام»
قریه‌ها گشته‌اند «کاجستان»
تا «محبت» گذاشت سنگ تمام
انتهای پیام/
منبع: https://ana.press/fa/news/838141/%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA
با قطعه شعری؛
رفتن این شاعر خوب و دوست داشتنیِ معاصر را به همۀ پارسی زبانان و مردم ایران و کرمانشاه تسلیت عرض می‌کنم. نو سرودۀ «کاج‌ها شاعرند» را تقدیم می‌کنم به ایشان.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری آنا، در پی درگذشت محمدجواد محبت شاعر شهیر کرمانشاهی یادداشت و شعر سید حکیم بینش شاعر اهل افغانستان تقدیم به استاد فقید شد.
رفته باشی به سینۀ این خاک
کاج‌ها شاعرند، می‌میرند؟
کاج‌ها قد کشند تا افلاک
گفته بودی به ما رسا و بلند
«قلب را فرصت حضور دهید»
شمع باشید، کوچه تاریک است
عابران را همیشه نور دهید