حضرت فاطمه (س) در روزهای پس از رحلت رسول خدا (ص)، در مورد اموال موقوفه و شخصی خویش وصایایی داشت و بسیاری از اموالی را که از رسول خدا (ص) به وی رسیده بود، وقف کرد.
به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، براساس روایات و احادیث موجود حضرت فاطمه (س) سه وصیت نامه در موضوعات مختلف داشته اند که شامل وصیتنامه مالی، وصیت نامه الهی ـ سیاسی و وصیت نامه مکتوب میشود و در این مطلب قصد داریم به وصیتنامه مالی بانوی دو عالم بپردازیم.
همانطور که میدانید، از جمله مسائلی که در اسلام به آن سفارش و تأکید شده، تنظیم وصیت نامه و بنوعی وصیّت کردن و وصیّتنامه داشتن است.
براساس روایات موجود اصل وصیّت کردن مستحب است؛ ولی در مواردی واجب به حساب میآید و از احادیث و روایاتی که از اهل بیت علیهم السلام و راویان اهل سنت برجای مانده است نیز اینچنین بر میآید که همانطور که اشاره شد بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام دارای سه وصیت نامه در موضوعات مختلف بوده است.
اما وصیتنامه مالی حضرت فاطمه (س) به چه صورت بود؟
حضرت فاطمه زهرا (س) آن را نیز وقف فقرا و سادات کرد که در کتابهای عامه و خاصه چنین آمده است:
براین اساس نقل شده است که؛ پس از رحلت رسول خدا، عباس بن عبدالمطلب نزد دختر پیامبر رفت و از وی خواست تا مقداری از اموال رسول خدا را برای پذیرایی از مهمانها و مصارف دیگرش به وی بدهد، لکن معلوم شد دختر پیامبر همه آنها را در راه خدا وقف کرده و چیزی باقی نمانده است.
وصایای مکتوب حضرت زهرا (س) در مورد اموال و امور مربوط به آن است که حضرت فاطمه (س) خود نوشته یا حضرت علی (ع) برای ایشان متن وصیت را نگارش کرده است.
گفتنی است، امّ العیال امروز هم دارای چشمههای پر آب و سرشار است و از مناطق سرسبز و ییلاقی به شمار میرود.
حضرت زهرا (س) در پایان، خدا، مقداد، زبیر و علی (ع) را شاهد بر این وصیت گرفت.
حضرت زهرا در وصیت نامه خود خطاب به حضرت علی (ع) تاکید داشتند که، (ای علی) تو را وصیت میکنم هیچ یک از آنان که به من ظلم روا داشتند و حق مرا غصب کردند، نباید در تشییع جنازه من شرکت کنند؛ زیرا آنها دشمنان من و دشمنان رسول خدا هستند و اجازه نده که فردی از آنها و پیروانشان بر من نماز بگزارد.
انتهای پیام/
در این وصیت همچنین تصریح شده است که اگر اتفاقی برای مزارع افتاد (بعنوان مثال، خشکسالی همه را از بین برد) تصمیمگیری بر عهده حضرت علی (ع) باشد.
حضرت فاطمه (س) در روزهای پس از رحلت رسول خدا (ص)، در مورد اموال موقوفه و شخصی خویش وصایایی داشت و بسیاری از اموالی را که از رسول خدا (ص) به وی رسیده بود، وقف کرد.