وی بیان کرد: ترکمنها در طول تاریخ لباس سنتی و محلی خود را حفظ کرده و همچنان از این پوشش استفاده میکنند که در شهرهای ترکمننشین تنوع رنگ و لباس باعث جذب گردشگران میشود.
وی بیان کرد: کلاه لچک که بانوان هرمزگانی در طول تاریخ استفاده می کردند یادگار آبآوردن زنان و دختران از چشمهها بود و برای اینکه سرشان با سنگینی دبههای آب آسیب نبید از آن استفاده می کردند.
نشاط اجتماعی با لباس های محلی ترکمنی
حوا آسمند افزود: انواع کلاه از جمله عرقچین، کلته، تاس کلاه، کلاه یراق، نقره کلاه، کلاه سیمی و کلاه مندیل از سرپوشهای مورد استفاده زنان سمنانی در گذشته بود که علاوه بر جنبه زینتی عامل محافظت از سر بانوان در گرما و سرما نیز به شمار میرفت.
پوشاک سنتی میراث تاریخ برای گردشگران است
وی بیان کرد: پوشاک هر قوم، نشانه پایبندی و اعتقاد آن به میراث فرهنگی و تاریخ گذشتگان بود که مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار دارد.
وی بیان کرد: تجلی شور و نشاط با ترکیب رنگ های شاد با پوشش اصیل ایرانی و اسلامی برای بسیاری از افراد جالب توجه است.
پوشاک سنتی مینودشت، یادگاری از دشت بهشت
لباس سنتی هرمزگان یادگار دوران صفویه
وی اظهار داشت: تولید عروسک قاسم آبادی با لباس های محلی و سنتی در معرفی لباس این قوم تاثیرگذار بود.
لباس محلی قاسمآبادی جذاب برای گردشگران
رحیمی افزود: لباسهای محلی به عنوان صنایع دستی قابلیت ویژه ای در رونق مشاغل خانگی داشت و به رونق اشتغال پایدار زنان قاسم آبادی و بهبود وضعیت اقتصادی آنان انجامید.
بانویی با لباس ترکمنی هم گفت: فرهنگ غنی و دیرپای ترکمن در لباس سنتی این قوم تجلی پیدا کرده است.
عاشور تاجیولی افزود: پوشاک سنتی ترکمنها از ابریشم، پوست، کتان و پنبه تهیه میشود و شامل تنپوش، پاپوش، سربند و اجزای متنوع دیگر است و زیور آلات مختلف به زیبایی پوشاک محلی و سنتی آنان میافزاید.
یکی از بانوان که لباس قو م قاسمآبادی در جشنواره اقتصاد و فرهنگ اقوام گلستان شرکت کرده بود گفت: جنگلهای سبز، آسمان کبود و گلهای رنگارنگ گیلان در پوشش محلی گیلک ها نمود زیادی دارد رنگهای شاد و متنوع آن جلوه ای از شادی و نشاط زندگی و طبیعت سبز است.
یکی از بانوان استان فارس که با لباس قوم قشقایی در جشنواره اقوام گلستان شرکت کرده بود گفت: پوشش ایل قشقایی در فارس شامل کلاغچه، چارقد، آل باغی بهعنوان سرپوش، پیراهن یا کینگ، کلجه یا آرخالق،زیرتنبانی، شلیته، ایستنبانه، تورکی تنبان و دستمال یا یاغلوق بود که علاوه بر پوشیده بودن با وقار و زیبایی همراه است.
وی اظهار داشت: از تنپوش بانوان سمنانی در طول تاریخ می توان به پیراهن کوتاه، پیراهن بلند، جلیقه، کت ساده، آرخالق، ستره، تیرمن کت، شلوار نظامی، دلاق، تنبان و شلیته اشاره کرد.
پوششهایی با رنگهای شاد که امید و نشاط را به خانهها آورده و ظرفیت جذاب و مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی است.
ثریا احمدی افزود: یکی از مزیتهای جشنواره اقوام آن است که علاوه بر اینکه گردشگران داخلی را با پوشش اقوام آشنا میکند در معرفی سنتهای ایرانی به گردشگران خارجی نیز موثر است.
یکی از بانوان سمنانی هم که با لباس سنتی خود در جشنواره شرکت کرده بود گفت: میل بانوان به زیبایی باعث شده که پوشاک سنتی از تنوع رنگ های متفاوت و طرح های بیشتری برخوردار باشند.
وی بیان کرد: هزاران نفر در قاسم آباد مشغول پارچه بافی هستند و ترکیبی از مدرن و سنت را در لباسها و زیورآلات خلق میکنند.
زینب خوشبخت افزود: شلوار بندری، گلابتوندوزی، خوسدوزی، برقه، جِلبیل خوسی، کلاه لچک و کَندوره(پیراهن) از جمله لباسهای رنگی و سنتی هرمزگان است.
وی اظهار داشت: قیرمیز کؤینک پیراهنهای ابریشمی و سنتی، بالاق یا شلوار و چارقد از جمله پوشاک زنان ترکمن است که با سوزندوزی، زیبایی لباس دوچندان می شود.
آمنه رحیمی افزود: لباس بومی گیلان نماد،زیبایی، اصالت،هویت و فرهنگ است که گردشگران با تماشای آن اشتیاق به پوشیدن آن دارند .
به گزارش ایرنا، ایران یکی از کشورهایی است که به علت تنوع قومیتی لباسهای بومی و محلی زیادی در آن وجود دارد که هر کدام معرف محل و فرهنگ قوم خاصی است.
بانوی کارآفرین هرمزگانی که در تولید پوشاک سنتی فعالیت دارد گفت: تولیدی پوشاک سنتی برای حمایت از بانوان روستایی را با عنوان “گنو گلابتون” راهاندازی کردم که ابتدای نام آن برگرفته از نام گنو یکی از بلندترین کوههای هرمزگان است.
وی اظهار داشت: سوزندوزی سنتی یکی از روشهای تزیین پوشاک در هرمزگان بود که اوج درخشش آن مربوط به دوران صفویه است که هنر گلابتوندوزی یا زر دوزی لباس هرمزگان یادگار آن دوران به شمار میرود.
هنرمندان صنایعدستی ۳۱ استان کشور و همچنین ۲۱ گروه موسیقی سنتی و آیینی از ۹ استان در این جشنواره حضور داشتند
منبع: https://www.irna.ir/news/84940279/%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%A8%D9%88%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D8%AD%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%85-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B8%D8%B1%D9%81%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B0%D8%A8-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4%DA%AF%D8%B1
وی اظهار داشت: لباس های محلی قاسم آبادی شامل لچک ، چارقد، جلیقه، یل، کت ، تنبان یا شلیته، جوراب، چاروق، چادر کمر و عرقچین است که اصالت رنگ و قدمتش پای گردشگران خارجی را هم به این دهکده باز کرده است.
این بانوی هنرمند گفت: ترویج و معرفی بیشتر لباس قاسمآبادی در حفظ این پوشاک محلی تاثیرگذار است.
فاطمه تیموری افزود: این لباس که در قدیم از ابریشم خالص بافته میشد از سوی بازرگانان مسیر جاده ابریشم به سایر نقاط جهان میرفت و طرفداران زیادی هم در آن مناطق داشت.
تجلی زیبایی و وقار اصالت ایرانی در لباس قشقایی
پانزدهمین جشنواره اقتصاد و فرهنگ اقوام ایران زمین که به مدت پنج شب جریان داشت، شامگاه دیشب ۲۱ آبان ماه در گرگان به کار خود پایان داد.
یکی از بانوان مینودشتی که در غرفه فروش لباسهای سنتی جشنواره اقوام گلستان شرکت کرده بود گفت: لباس سنتی و محلی زنان مینودشتی از پیراهنی به اسم جامه، دامنی چیندار به نام تنبان، روسری سنتی با ریشه منجوقدار با نام دوتخته، رودلی سکهدوزی شده، پیشانیبندی به اسم پیشمندلی برای زنان متاهل، کلاهی به اسم کلته برای دختران مجرد همراه سکهدوزی اطراف آن، جلیقه و کلیجه یا کت آستیندار با نقوش سنتی از پارچه ابریشمی قرمز تشکیل میشود.